RBR Boedapest 7de editie, 7/7

Zaterdag 21 sept. 2019, 2486 km in totaal

De laatste ochtend alweer en de saaiste dag. Waar ik bang voor was is denk ik toch gebeurd in deze kortste nacht. Een ini-mini-monstertje is mijn lichaam ingekropen en veroorzaakt naast een dikke keel voorzien van schuurpapier een zwoele, sexy, hese stem alsof ik bij een sexlijn werk. Voor de verandering is het weer eens stikkoud, maar de voorspellingen zijn goed volgens de Duitse variant van De Bilt.
Tot mijn verbazing zijn de meiden van De Loedels bij het ontbijt. Ze zijn vannacht gaan rijden met de huurauto, zodat ze de laatste dag nog konden aansluiten. Om 5 uur waren ze er al. That’s the spirit. Laatste keer ontbijt met “kaasie en worsie” van Anna.
Opruimen gebeurt met de eerste stralen van de zon, zodat ze hopelijk mijn virusje kunnen uitroeien. Nog gauw even rondje camping, omdat ik daar gisteren niks van meegekregen heb. Er is een stromend watertje en Campingvaten als variant op de caravan. Het is weer eens wat anders. Voor de fietsers is er Bike Lodge c.q. hemelbed op hoge poten. Dat heeft wel wat…

Nadat we alle deelnemers uitgezwaaid hebben ( sommigen waren oprecht verbaasd dat ze vandaag geen route kregen, want het was toch 7 dagen die reis ?! ) en Rogier met lood in de schoenen is gaan afrekenen ( we mogen niet meer terug komen ….. ) gaan ook wij om 11 uur rijden. De rammelbakken-app is door een deelnemer hernoemd naar: “tuut tuut en weg zijn wij”. Onderweg is er veel file voor de deelnemers. Maar ook daar beleven ze weer veel plezier door te kamperen op de snelweg 😉. Stoeltjes en tenten worden demonstratief neergezet. Geweldig!

Zelfs nu nog moeten er hier en daar wat reparaties verricht worden ….
Waze geeft aan dat we 6 uur onderweg zijn, Google Maps zegt 11 uur. We gaan voor Waze. Om de een of andere reden hebben wij minder file, en zijn we uiteindelijk toch lang onderweg. Inclusief de stops en het uitladen en afscheid nemen van de crew ( ik ga de jongens missen ! ) arriveer ik goed ziek laat in de avond thuis.

Na een week van heel veel kilometers, heel veel plezier en heel weinig slaap zit het er helaas op. Ondanks het griepje wordt het afkicken, want een week Rammelbakken is zeer intensief, maar ook zo genieten… Bij thuiskomst bedankten enkele deelnemers op hun blote knieën hun Rammelbak voor het zonder problemen volbrengen van de Rammelbakken Reis. Op de app volgen nog heel veel leuke bedankjes voor ons als crew en de organisatie. Blijkbaar doen we dan toch wel iets goed 😀.

 

Links:

http://www.rammelbakkenreis.nl

 

 

RBR Boedapest 7de editie, 6/7

Vrijdag 20 sept. 2019, 2486 km in totaal

Dit was echt de koudste nacht tot nu toe, het is maar goed dat er een kacheltje in mijn tent staat, anders was ik nu onderkoeld of nog erger: bevroren geweest. Mijn lichaam kan maar niet wennen aan dit woestijnklimaat. John de maat van Frits is vandaag jarig en Miss Piggy heeft ontbijt op bed gebracht. Dat was toch echt wel een feestje om zo wakker te worden. Van Frits krijg ik een mini-flesje sterke drank, gekocht op het hoogste punt van de Grossglockner waar wij niet zijn geweest. Ben ik ook een beetje jarig 😉. De kinderen zijn onderweg naar school en kijken hun ogen uit naar de Rammelbakken die al klaar staan om te vertrekken . Apart tafereeltje zo op een camping.

Vandaag de laatste rit voor de deelnemers, last but not least. De finish is deze editie op de laatste camping in Kipfenberg, Duitsland. Het is zeker niet vanzelfsprekend dat je een Rammelbakken Reis uitrijd zoals we de afgelopen dagen al gemerkt hebben. Oorzaak hoeft niet altijd het rollend materieel te zijn. Vandaag heeft 2 Keer Niks panne: paar verstuivers + intercooler, voor de rest loopt de auto als een zonnetje achter de wolken. De BMW met aggregaat ( De Vrolijke Reigers ) heeft een KVS-lekkage, een gebroken plastic y-splitsing in het koelsysteem en een kapotte flens achterop het blok. De Bokkers verlaten ons vanwege persoonlijke omstandigheden. En The Blue Diamonds hebben verplichtingen thuis. Army On Tours was gisteravond al niet gearriveerd en een van de 3 Theo Toers is ook op de terugweg naar huis.

Ook goed nieuws! De Tubbies zijn vanmorgen vertrokken uit Boedapest. Er was helaas geen goede dynamo beschikbaar, dus dan maar een auto vol accu’s en een paar keer wisselen. Het is Hatseflats gelukt om hun rammelbak te fiksen en gisteravond laat zijn ze weer aangehaakt. Al met al is het weer een enerverende reis. Zelfs loslopende paarden op de weg vlak na Kuhtai (ligt bovenop een 2017 meter hoge bergpas), en een deelnumer die continu last heeft van 160 kutpaarden…. Vanwege een file stuurt Google Maps ons binnendoor langs de Chiemsee, wat weer een mooi uitzicht geeft. Daarna en boomrijke weg met een waarschuwingsbord voor vrachtwagens voor laaghangende takken!

Om 3 uur arriveren we op de zonnige azur-camping met sjaggie campingbaas. Degene met wie Rogier de afspraken gemaakt heeft, blijkt niet aanwezig te zijn. Of we geen herrie wilden maken, geen getoeter, om 12 uur moest het feest stoppen etc etc. Tot slot mochten we onze bivak opslaan op het weiland net voor de camping. De Finish-vlag mocht uiteindelijk wel opgehangen worden. Dat wordt nog een uitdaging met al die rammelbakken die zometeen uitgelaten onder de finish-vlag door rijden. Afijn, vanavond wordt door ons een gezellig Schlagerfest georganiseerd. Dus druk in de weer met balonnen en vlaggen en lampjes. Dit keer hebben wij ook outfits, jawel. Voor mij hebben ze een jurk geregeld waar alle maten in passen: one size fits all! Legging er onder en een dik t-shirt, dan is het nog te doen. Niels heeft ondertussen Ron opgehaald van het vliegveld. Hij gaat vanavond alles aan elkaar praten, wat hem wel toevertrouwd is.

Opdrachten:

1. Regel een miniatuur auto en zorg ervoor dat die zoveel mogelijk op jullie rammelbak lijkt.
   Opgeleukte metalen speelgoedauto’s. Zelf in elkaar geknutselde miniaturen. De slimmeriken hadden ook een foto gemaakt van de miniatuur op de rammelbak!
   
2. Speel straatmuzikant of voer een toneelstuk op en film dat een vreemde jullie betaalt.
   Dat er een vreemde betaalt is niet helemaal gelukt, dat heb ik maar door de vingers gezien. Er waren hele leuke creatieve filmpjes bij.

30 Bier Geleejuh 91 appt mij dat ze verdwaald zijn maar toch nog mee doen met de catwalk, of ze als laatste mogen. Natuurlijk regelen we dat. Ikke en Gij is aangehouden door de politie. Auto is in beslag genomen. Iets met APK gezeik. En de ontbrekende Theo Toers meldt zich weer present. De jongens van het Ren & Stimpy Racing Team vertellen trots dat ze morgen thuis nog een keer finishen. Het thuisfront heeft een feestje voor ze georganiseerd.  Zeven teams hebben zich aangemeld voor de catwalk en hun muzikale nummer doorgegeven. Miss Piggy en Jill vormen de jury. Het is volop feest op de catwalk en iedereen in de tent doet mee. Ondanks de kachels heb ik het steen- en steenkoud en voelt mijn keel steeds meer aan als schuurpapier. Nog een paar uur volhouden en dan half uur onder de hete douche.

Na de catwalk worden de prijzen uitgereikt aan de 6 dik verdiende winnaars. Maar liefst 4 Belgische teams vielen in de prijzen en 2 Nederlandse teams….
1e prijs: Team Yellow Jupmarines
2e prijs: Team Ricky & Nicky
3e prijs: Team Redtnogbeiterasdievanellie
Originaliteitsprijs 1: Team Doggy Style
Originaliteitsprijs 2: Team Don’t Carry about us
Troostprijs: Team Hatseflats

Martijn is helemaal door het dolle heen dat ze gewonnen hebben. De beker is voor zijn zoontje. Half uurtje later is paniek. Zijn prijs is foetsie. Hij is helemaal over de zeik. Zijn vader, opa Kees, gaat eens op onderzoek en komt na een kwartier met de beker terug. Gelukkig maar. Opa Kees komt zijn verhaal doen bij mij. Vertelt dat hij trots is op zijn zoon en schoonzoon en deze reis helemaal geweldig is geweest. Kijk, daar doen we het voor! Het feest duurt tot in de late uurtjes en dat kan ook niet anders als je de finish gehaald hebt. Om 4 uur sta ik dan eindelijk onder die hete douche.
Een half uurtje later is de meeste kou wel uit mijn lijf en kruip helemaal weg in mijn slaapzak. Wat ben ik bij met mijn kacheltje…………………….

 

Links:

www.rammelbakkenreis.nl
https://nl.wikipedia.org/wiki/K%C3%BChtaisattel
https://www.azur-camping.de/nl/campings/altmuehltal

RBR Boedapest 7de editie, 5/7

Donderdag 19 sept. 2019, 2189 km in totaal

Deze ochtend ben ik wat later dan anders. Waarschijnlijk door het geleende luchtbed van Niels. Het is frips aan de bips, maar de weersvoorspellingen zijn goed. De Wanneperveen man houdt woord en ik troon hem mee naar het stel van Army on Tour. Natuurlijk pas nadat hij zijn ontbijt op heeft. Eindelijk kwark bij het ontbijt. Mijn dag kan niet meer stuk.  Daarna doen Greg, Martijn en ik een rondje camping vuil opruimen. Eerst richting meer, want dat hebben we nog niet gezien. Gigantisch mooi uitzicht, hangmatten en verderop een houten kapel. Ik snap wel dat hier veel vaste campinggasten zijn. Als de eerste wagens vertrekken komen ze gauw aangelopen, want dit willen ze niet missen. Ze maken een praatje en zijn nieuwsgierig naar de organisatie van zo’n reis. Gelukkig kan ik me goed redden in het Duits en geeft ook goed gevoel dat je mee kunt praten.

Een aantal teams komen zich al afmelden voor vanavond. Familie/Vriendenbezoek hier in de buurt. Qualitytime is ook belangrijk. Vandaag is er wel een hoop te zien cq te beleven voor de deelnemers: Nockalmstrasse met 52 haarspeldbochten, het dorpje Rauris met goud en lammergieren en de Grossglockner met 36 haarspeldbochten waar ook de fotoshoot is. Om 10 uur gaan ook wij weer bepakt en bezakt op pad met een beetje zon. Al snel komt de eerste rammel-melding: Theotoers 2 kan niet meer afremmen op de motor. Dat wordt helaas geen fotoshoot. Vlak bij Feldkirchen staat een pliesieman de auto’s op te wachten wordt er geappt. Er is al een bekeuring uitgedeeld voor de zwaailamp en vlag op het dak: 25 eurie. Advies om niet te toeteren of herrie te maken wordt braaf opgevolgd. De rammelbakken worden ook op de foto gezet door ze. Misschien stiekem een beetje jaloers? “Kan ook weer van de bucketlist af: een agent onder roeten” ……………..

Onderweg passeren we een “dure auto’s rally” waarbij de bestuurders voor het merendeel doorgezakte, futloze oudere mannen zijn, die hun tekortkomingen compenseren met een Maserati, Lamborghini en wat dies meer zij. De vrolijke reigers gaan toch naar huis, het verdriet om het verlies is te groot voor ze. Theo Tours Brabant is gestrand. Vanwege een verhitte motor, remmen en koppelingen komen nog wat teams niet naar de fotoshoot. Na een Apfelstrudel met veel saus verorberd te hebben, waar Tjarko al misselijk van werd bij het alleen maar zien, rijden we de Kurvenreiche Strecke op van de Grossglockner. Naast nummers hebben een aantal haarspeldbochten ook namen gekregen. In totaal zijn het er 36 bergopwaarts. Bijzonder is ook dat je onderweg maar liefst vier verschillende klimaatzones doorkruist: onderaan de weg is het (in de zomermaanden) lekker warm, maar bovenop moet je dan toch zeker een trui aan. Het is werkelijk een een fenomenale weg met schitterende uitzichtpunten, zeker op een mooie nazomerse dag.

Die trui was ik dus vergeten, kreeg gelukkig een jas te leen van een deelnemer. Dito voor Xander die bijna bevroor. Het duurt dik een uur flink kou lijden ( behalve voor de Fries die bovenop de rammelbak zit in blote borst en blote voeten!) tot iedereen er is. De warmte van het lekkere warme kaassoepje in de Stube is al weer verwaaid in de ijskoude wind. Eindelijk is het dan zo ver. Drones zijn hier verboden. Een boete riskeren van in de duizend eurie ziet Xander terecht niet zitten. Dus maakt hij een mooie groepsfoto bovenop de Großglockner op 2.430 meter hoogte!

Ondanks het feit dat de kachel voluit stond in de bergen, moet de camper op weg naar beneden toch even aan de kant om af te koelen. Borden hier waarschuwen voor schapen, maar de enige viervoeters die ik in deze omgeving kan ontdekken zijn koeien. Bergafwaarts is de weg iets minder spectaculair en pikken we nog wat warmte mee van het laatste beetje zon. Onze camping ligt in een dal en op de camping net voorbij de ingang is een schooltje. Deze constructie begrijp ik niet helemaal, misschien iets van oudsher? Rammelbar is nu rammelschuur geworden. Scheelt weer tenten opzetten. Nou zou je denken, dat het daar dan lekker warm is. Niets is minder waar en na wat onderzoek ontdek ik waarom. Tussen de planken zitten giga spleten waar de kou zo doorheen gewaaid. Onze gaskachels moeten flink hun best doen om de kou enigszins buiten te houden. Even lichte paniek als de route voor morgen niet blijkt te kloppen. Na enig spitwerk blijkt alleen het “verhaaltje” verkeerd gekopieerd te zijn, de route is verder okay.

Opdrachten:

1. Maak muziek met jullie Rammelbak en maak hier een korte videoclip van.
   Laat de clips op MTV verbleken bij jullie creatieve uitspattingen.
   De deelnemers die meededen hadden echt hun best gedaan. 30 Bier geleejuh spande wel de kroon met een videoclip, onderweg ge-edit, waarbij een van de gasten in neglige een parodie op een dansende vrouw maakte. Geweldig gemaakt!
2. Knoop zo veel mogelijk kleding aan de auto vast en rij daarmee door een dorp.
   Deze opdracht was maar aan een paar teams besteed. Yellow Yubmarine blonk er wel in uit.

Mijn collega-jongens zorgen overigens goed voor mij, kacheltje bij mijn tafel. Op tijd een drankje. Natuurlijk help ik hen ook mee achter de bar. Ook wij hebben een goede team-spirit. Zelfs voor Xander wiens tent we iedere avond opzetten en zijn luchtbed oppompen. Bij het opruimen van de verlichting moet ik halsbrekende toeren uithalen om er bij te kunnen. De schuur is nl voorzien van allerlei oude spullen in opslag, landbouw-onderdelen waar ik op moet klimmen om de lichtketting los te krijgen. Anyway, gelukt zonder kleerscheuren. Na de slaapmutsjes duik ik nog even de douche in, die is echter van hele korte duur aangezien er een joekel van een spin rond kruipt. Dan maar bij de heren mijn tanden poetsen. Voordat ik mijn slaapzak in kruip inspecteer ik mijn hele tent op beestjes c.q. ongenode gasten.
Uiteindelijk kan ik dan met een gerust hart gaan slapen.

Links:

www.rammelbakkenreis.nl
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gro%C3%9Fglockner
https://www.indebergen.nl/weblog/8245-rauris-een-fijne-vakantie-in-de-gouden-vallei/
https://www.indebergen.nl/bezienswaardigheden/52-nockalmstrasse/
Eigenheimers.com
http://www.andrelwirt.at/camping/

 

RBR Boedapest 7de editie, 4/7

Woensdag 18 sept 2019, 1.967 km (eindstand van vandaag)

De bejaarde campinghond vlak bij de ingang van de camping ontdek ik deze ochtend pas. Eerste indruk is een verwaarloosde hond die in een hoekje ligt weg te kwijnen. Nadere inspectie leert dat de hond gewoon oud is, veel ruimte bij zijn hok heeft, zelfs een parasol tegen de zon. Het enige wat er aan de hand kan zijn is dat de hond weinig aandacht krijgt. Zelfs mij was het dier in eerste instantie niet opgevallen. Met gemengde gevoelens loop ik terug naar ons basecamp.
Eerst maar eens naar het douchegebouw voor de ochtendrituelen. Terwijl ik druk bezig ben mijn tanden te poetsen, stapt tot mijn verbazing een man in zwembroek uit een van de douches. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Dat doen wij dan ook maar…

Jill wordt steeds vaardiger met de eieren en maakt nu zelfs roerei. Samen met een wafel een heel lekker ontbijt. Diverse deelnemers komen mij de papieren versie van de foto-opdracht vol trots brengen. Natuurlijk krijg ik te horen hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben. De Vrolijke Reigers hebben vanmorgen heel slecht nieuws gekregen: vrienden van hen zijn verongelukt. Ze gaan vannacht in een hotel slapen om het verdriet te verwerken. Begrijpelijk. De Boeffeurs haken af vanwege gezondheidsredenen. Army om Tour zit er helemaal door heen en zien het niet meer zitten. Ze besluiten om naar huis te gaan. En onze Xander was vannacht de laatste die ging slapen. Kan bijna niet anders als hij tot 4 uur vannacht heeft zitten editen….

Vandaag verlaten we Boedapest, waar de rammelbakkers overigens heel erg enthousiast over waren, en rijden de deelnemers door maar liefst 4 landen: Hongarije, Slovenië, Kroatië en Oostenrijk. De Rammelbakken trekken onderweg veel bekijks, zo ook van de politie. Bij de Kroatische grens blijken ze te controleren op vignetten en sirenes e.d. 🤔 Een mooie, maar daardoor voor een aantal teams ook een dure route: Black Thunder moest een lampentest doen, en ja agent zet de blauwe flitser aan, 100 euro boete en ze mogen het land niet in. Savantas29 heeft qua boete geluk: minimum + vignet = 150 eurie. Dito voor onze Dimpling Ding foodtruck….

Bij een bushalte zit een man relaxt op een muurtje te wachten bij gebrek aan een bankje. De bus die even later aan komt rijden, is azuurblauw van kleur en voorzien van een logo in de vorm van een paard. Byzonder voor mij om te zien, de inwoners weten niet beter. Net zoals de benzinepomp die hier een “BenzinKUT” heet. Bij zo eentje stoppen we voor de lunch en zien daar ook Army on Tour, die alsnog besloten hebben om verder te rijden. Niets zo wispelturig als de mens.

Het vlakke landschap verandert langzaam in mistige bergwegen, dit levert weer prachtige beelden op van de deelnemers. Wij moeten het met laag hangende wolken doen langs de doorgaande wegen. Heel fijn dat de deelnemers aan mij denken en die bergfoto’s doorsturen. Een prachtige ruïne siert onze route. Als onze bus weer over de weg slingert informeert Tjarko of de mannen last hebben van lokale Erd-Bewegungen? Zo is het vooralsnog niet saai onderweg. Het laatste stuk rijden we in een lekker zonnetje op Oostenrijks grondgebied. Place to be: Camping Breznik wat aan een heel mooi meer ligt. Uurtje later arriveren we en worden we hartelijk onthaald door de eigenaar en diverse enthousiaste vaste campinggasten. Na overleg slaan we ons campement toch maar op het asfalt op. Aan het meer geeft te veel risico met de bus en aanhanger.

Het is nu wel een stuk frisser bij het opzetten van de rammeltent. Dat belooft weer een koud nachtje te worden. Miss Piggy vertelt tussendoor over Sjaak, de vader van Miranda. Hij mocht alleen bij hen slapen als hij een string bij zich. Sjaak ook niet te flauw. Gaat douchen en showt vervolgens zo’n string met een olifantenslurf. Ik zag dat al helemaal voor me! Gauw bij Dimpling weer zo’n lekker kipbroodje scoren en wat rijst.

De opdrachten:

• Doe met jouw team een yoga of acrobatische pose op de Rammelbak.
  Naast creatief blijken ze ook nog eens heel atletisch te zijn de rammelbakkers…
  

• Laat zoveel mogelijk verschillende mensen achter elkaar door jullie Rammelbak schuiven in 30 seconden.
  Winnaar is Yellow Yupmarine die een schoolklas door hun rammelbak liet kruipen. De kinderen vonden het geweldig!

30 bier gelleejuh zijn 2 vrienden die samen heel veel lol hebben en maken. Zo blijken ze gisteren in Boedapest bellen hebben staan blazen tot groot vermaak van het winkelend publiek. Vandaag zijn ze in een Port Pub beland waar ze 50 soorten Belgisch bier hebben en de eigenaar Nederlands spreekt. Ze schrokken er zo van dat ze een halve liter over hun broek lieten vallen. Doggystyle heeft een kapotte brandstoftank hopelijk krijgen ze die nog gefikst. De Rammeldiva’s hebben problemen met de versnellingsbak. Don’t Carry about us rijdt in een knalgele Suzuki Caddy met een serieuze opwindsleutel op de achterdeur. De motor die onder de stoel zit, maakt zoveel herrie dat ze niet eens meer kunnen praten in de auto. De Tubbies blijven nog een nachtje in Boedapest en hopen vrijdag weer aan te sluiten met een huurauto. Dynamo is nl niet te krijgen in Hongarije en eentje laten komen duurt een week…..

Het is verder een gezellige avond. Totdat Rogier en ik wat buiten de tent aan het bespreken zijn en een van de mannen van Wanneperveen er bij komt staan. Of wij een setje zijn vraagt hij. Vervolgens krijgen we niet eens tijd om antwoord te geven want hij ratelt gewoon verder. Hij is bi. En vrijheid is blijheid gebaart hij naar mij en Rogier. Die weet zo snel niet hoe hij deze wending in het gesprek moet aanpakken. Uiteindelijk gaat de Wanneperveen bier halen, maar voordat hij vertrekt vraag ik of hij morgen met Army on Tour wil babbelen. Want hij staat wel heel positief in het leven en misschien kan hij die energie aan hen doorgeven. Doet hij!
Afbreken en nog een afzakkertje in de kou en wind. De douche maakt echter alles weer goed. Wat een luxe en modern. Met tegenzin stap ik 20 minuten later onder de hete douche uit. Helemaal opgewarmd en relaxt kruip ik even later mijn slaapzak en voorverwarmde tent in.
Enerverend dagje was het!

 

Links:

www.rammelbakkenreis.nl
https://www.breznik.at/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kamnische_Alpen

 

 

 

RBR Boedapest 7de editie, 3/7

Dinsdag 17 sept. 2019, 215 km

Deze ochtend rond 6 uur waren er 5 mafkezen of die-hards, whatever you wish, aan het zwemmen in het meer. Kort rondje want het water is blijkbaar toch erg koud… Het is wel droog gelukkig. Eerst maar eens uitgezocht waar de veiligheidspal van m’n tent zit en zo gevonden! Nou ja.
Jill wordt steeds meer bedreven in het eieren bakken. Nu zelfs met spek!.
De dames van de Loedels zijn druk bezig om hun rammelbak te onstickeren. Op advies van de organisatie omdat de ANWB, die ze komt weg slepen, moeilijk kan doen over het feit dat ze aan een soort van rally mee doen. Hopelijk weten ze snel wat er kapot en te maken is en of ze snel een huurauto hebben, dan kunnen ze nog aansluiten. Teamspirit!
Bij het meer staan de Tubbies triest te kijken onder de motorkap: kapotte dynamo. “Maar hij rijdt nog!”, vertellen ze blij. Lijkt mij niet echt handig, maar okay. Er rijdt deze editie nog een camper mee, een rammelbak variant natuurlijk, De Bokkers, waarin de jongens overdag al rijdende vis bakken. Nou weet ik eindelijk waar al die visgraten in de rammelbar vandaan komen.

Vandaag maar 215 km voor de boeg, heel weinig als je dat vergelijkt met de overige dagen. Heel fijn dat ze hier niet zo veel snelwegen hebben en je dus noodgedwongen door en langs diverse stadjes en dorpjes moet rijden. Op deze manier krijg je een kleine indruk van het leven en de cultuur van deze landen. Wij dus ook 😊. Kuddes bruine koeien met hoorns. Bloemenrijk kerkhof midden in een dorpje. Meer mensen die staan te buurten of onderweg zijn. Overigens weer veel hobbelwegen of zoals een deelnemer terecht opmerkte: ”ze hebben Belgische wegen in Slowakije”. Rammel is het ziekenhuis ingegooid en door een ambulancebroeder opgelapt. De goede man vond het helemaal prachtig om mee te doen. “Rammelboten” bestaand sinds vandaag ook begrijp ik. Op de app komt weer van alles voorbij, kletsuurtje denk ik :

“De ambulances hier hebben de sirene van aliexpress .. We (Y.Y.) hebben precies dezelfde toon en even hard…. Nu moeten ze ons alleen nog inhalen”
“De Rammeldiva’s zijn aangehouden. Boete voor te snel rijden. Gelukkig met een vriendelijke lach de hoogte kunnen reduceren tot 40 euro ipv 150!”

Vanuit Štúrovo in Slowakije steken we de grens over via een oude groen-metalen brug over de Donau om in het oude stadje Esztergom in Hongarije uit te komen. Om een uur arriveren we op de camping met een lekker zonnetje. Rogier en ik confisceren een picknick tafel als bureau en openen de “Administratie”. Het loopt gelijk vol. Achteraan sluiten is nog een issue. Tickets van de Loedels zijn voor Yellow Yubmarine omdat ze hen geholpen hebben. Ze worden er verlegen van. Tickets zijn voor de bus heen en met de boot terug. Alleen bus of boot kan niet. Of je gaat met eigen vervoer. Hoeveel vragen Rogier wel niet kreeg over het bus-boot-verhaal. “Half Nederland kan niet lezen” verzuchtte hij tussendoor. Er vertrokken 3 bussen en met de laatste gingen wij mee. Snel tent opzetten en douchen. Heerlijk nu, en weer alle ruimte voor mij alleen.

Met een zonnetje op de bol werd de stad met de fiets of lopend verkend en genoot iedereen van al het moois wat Boedapest te bieden heeft. Rogier moest nog wel op het laatste moment 3 dames afleveren bij het fiets-evenement. Ik vond het al vreemd dat hij bijna niet bij te houden was….We zijn van Boeda naar Pest gelopen over de indrukwekkendste van de 9 bruggen over deze stad.
“De Kettingbrug is de oudste brug over de Donau in Boedapest. Ze is de vijfde brug, als men stroomafwaarts gaat. De 330 meter lange en 15,8 meter brede brug bevindt zich tussen het Adam Clarkplein in Boeda en het Stefan Széchenyiplein in Pest en dateert uit 1849. Het was destijds de eerste vaste brug over de Donau stroomafwaarts van Regensburg.”

Op ons gemak nu lopen we terug naar diezelfde brug voor de fotoshoot. Xander is aan het positioneren voor de juiste locatie met de juiste achtergrond. En, gelukt! Daarna tijd voor een terrasje. Die vinden we onder de voet van de brug en aan het water. Ingericht om te loungen en te borrelen. Diverse waterpijpen kleuren de boel op, maar ook om te gebruiken. Het heeft wel wat en de cocktails, biertjes smaken goed.
De schemering begint te vallen. Gebouwen en bruggen worden prachtig uitgelicht. De stad is nu nog mooier. En kouder, brrrrr. De wind lijkt ook erger te worden.
We verkassen naar de binnenstad op zoek naar een leuk eettentje. En die vinden we bij een zeer gedienstige Griek. Het is redelijk ingewikkeld om hem duidelijk te maken dat we van alles wat willen. Dus divers vlees, vis etc.. Vraagt hij vervolgens aan iedereen apart wat we willen. Uiteindelijk denken we dat hij het snapt. Krijg ik de vis, Greg krijgt een apart gerecht, ( was onze voorkeur ) de rest krijgt inderdaad een schaal met divers vlees en entourage. Anyway, het bier is in ieder geval goed!
Het is een vis die ik nog niet eerder gegeten heb, wel lekker trouwens, dus ik vraag er naar. Krijg ik een briefje met de tekst: durbincs or Keszeg. Brasem dus…

Rond 22:30 vertrekken we weer met z’n allen richting camping. Hiervoor is een party-boot afgehuurd, die ons in 2 uurtjes stroomopwaarts vlakbij de camping gaat afzetten. Langs de Donau wandelen in het donker onder de prachtige gebouwen heeft wel iets. Hier en daar zit een stelletje of wat vrienden op de rotsen van de kade. Party-boot blijkt een gewone boot te zijn zonder muziek of feest, wel voorzien van drank. Greg zet zijn JBL-speaker neer en wij op het achterdek hebben muziek. De Friezen vinden dat ze zelf een feestje moeten bouwen. In de dieseldampen raak ik in een geanimeerd gesprek met de zwager van Martijn. Leuke gast, breed georiënteerd en interessante visies waar ik wel raakvlakken mee heb.

De lucht boven ons is strak-donker en de sterren incl. de maan zijn goed te zien. Daardoor valt het me op dat we langs een eiland varen. MargitSziget. Een autovrij recreatief eiland in het midden van de Donau. Het eiland vormt een groene oase in het hart van Boedapest. In eerste instantie denk ik dat hier het bekende Sziget-festival gehouden wordt, maar dat blijkt op het minder bekende eiland Óbuda te zijn wat iets noordelijker ligt. Sziget is het Hongaarse woord voor ‘eiland’.

Om half een meren we aan en is Rogier al weer druk bezig om een taxi te bellen voor Army on Tour. Ze kunnen de laatste meters terug lopen naar de camping niet meer aan. De taxi-chauffeur is dan ook zeer verbaasd dat hij voor dat stukje moet rijden. Klant is koning. Uiteindelijk is iedereen weer terug en ontstaan er alsnog een soort van feestje. Dat “party” gedeelte hadden ze beter weg kunnen laten bij die boot.
Verwachtingen die niet na worden gekomen. Afijn, eindelijk heerst er rust.
Tanden poetsen en slapen. Althans eerst mijn luchtbed bijslapen anders lig op de grond.
Kacheltje aan en naar dromenland.

Opdrachten:

1. Maak een originele foto in Boedapest met de 2 Rammelbakstickers. Alleen afgedrukte exemplaren zijn punten waard!
   Die krijg ik dus morgen bij het ontbijt te zien………
   Een team is echter zo slim om de foto alvast per app te versturen.
   Sticker op leeuw, vader heeft de foto gemaakt….

 

Links:

https://pap-sziget.com/
https://rammelbakkenreis.nl/
https://www.top10bezienswaardigheden.nl/hongarije/boedapest.htm

 

RBR Boedapest 7de editie, 2/7

Maandag 16 sept 2019, 1.583 km (eindstand van vandaag)

Deze frisse ochtend word ik niet wakker van mijn wekker of campinggeluiden, maar van kerkklokken gemêleerd met apengeluiden. Vroeg op en ik ben zeker niet de enige. Gelukkig is het droog, dat scheelt weer de helft. Ons ontbijt wordt deze reis verzorgd door Miss Piggy met haar vader en Dumpling Ding die 2 uit de kluiten gewassen katten mee sjouwen. Jill van Dumpling heeft de eer om de eieren te bakken. Met zo’n grote groep gaan er dan best wel veel eieren door heen. In 2 uur tijd zo’n 280!

Xander helpt Greg met het opvouwen van zijn nieuwe wegwerptent. Dat gaat sneller dan de gebruiksaanwijzing lezen. Majoor Boschhardt vertelt vol trots dat hij het een sport vindt om ieder jaar met een andere auto mee te rijden. Deze rammelbak vol met bierdoppen heeft hij zo gekocht.  Een voorbijganger op de snelweg wees de Friezen er op dat er nog een thermoskan op het dak van hun auto stond. Je zou bijna denken dat dat zo hoort. De stapel vuilniszakken is even een probleem, ware het niet dat TufTuf zo vriendelijk is om ze mee naar de uitgang te nemen. Het is een goede daad ( zie opdrachten voor vandaag ), maar niet in Slowakije. Nog een laatste bakje koffie met chocola van Jill, die vertelt dat ze nog steeds Nederlands aan het leren is en dat wil ze ook graag. Ondertussen komt er een grote Tsjechische vuilniswagen het terrein opgereden om de containers te legen. Dat is de eerste keer dat ik zoiets op een camping zie gebeuren, maar wel praktisch.

Om half 10 rijden we weg. De route gaat vandaag verder door Tsjechië richting Slowakije, een lange maar wel mooie rit. Hopelijk zien wij daar ook nog wat van. DE Rammeldiva’s hebben hun koffiebekers en mokken laten staan in het toiletgebouw. Ze hebben chocoladegeld voor de moeite. Duo 30 bier Geleeje is nog vlak bij de camping en rijdt terug. Kunnen ze gelijk de rammelbak helpen waarbij de handremkabel tegen het wiel aan loopt. Ook weer een goede daad, maar geen punten waard helaas. De weg slingert door bijna verlaten dorpjes. Althans ik zie bijna geen mensen op straat of onderweg. Rogier, die wat bleekjes ziet, begint wagenziek te worden. Het valt me op dat de mensen in dit soort landen back to basic leven. Een kermis staat hier bijvoorbeeld gewoon in een weiland opgesteld. Mannen klimmen hier in de authentieke houten electriciteitspalen om onderhoud te doen. Spontane wegreparaties zonder waarschuwingsborden tig kms vooraf. Nee, hier zetten ze een bord met politieman met verrekijker bij de werkzaamheden. De logica hiervan ontgaat me even.
Ouderwetse stenen bushokjes hebben ze ook. Verniel-proof.
Ze doen hier wel weer aan “Herley”-meetings, dat dan wel.

Tijd voor lunch. Dit keer geen Mac gelukkig, maar bij een benzinepomp met blauwe pompen. Nou weet ik wel dat de kleur afhankelijk is van de eigenaar, maar ik val voor blauw. De werknemers spreken geen woord engels, alsof we midden in de rimboe zitten, maar met gebarentaal komen we ook een heel eind. Ondertussen zijn er helaas 3 teams uitgevallen: Team 14, Vlees en Hatseflats. Ze zijn al op de terugweg naar huis. Hebben Peppie en Kokie vulpijp-problemen en staan de gesleepte Tubbies met panne. Miss Piggy waarschuwt ons voor een file veroorzaakt door een brandende vrachtwagen. Tegen de tijd dat wij daar langs rijden staat er alleen nog een smeulende karkas. Dat moet een serieus brandje geweest zijn!

Op een reclamebord langs de Slowaakse weg staat de tekst “DOM?”. Vreemd. Er is nergens uit op te maken wat het onderwerp is. Google Translate geeft soelaas: Huis! Over (t)huis gesproken, als de deelnemers na zo’n lange dag de camping opkomen en de geur van Hutspot en Chili con carne ze al tegemoet komt, voelt het net als thuis komen. Anderhalf uur nadat de eerste rammelbakken arriveerden sloegen wij pas het campement op. Tussendoor even Sneak Preview gedaan bij het meer, wat voorzien is van ligstoelen, parasols en een strandje. Wat later worden de 3 dames van de Loedels de camping opgesleept door the Blue Diamonds onder begeleiding van Yellow Jupmarine’s die voor het licht zorgde. Ze worden gelijk van alle kanten geholpen. Het oliela,pje brandt en er zit olie in. Alleen is het probleem nou de krukassensor of het doorloopkeringterugloopventiel 🤔. Tot diep in de nacht zijn ze er mee bezig totdat ze het uiteindelijk moeten opgeven. Team de Daltons heeft ook pech en heeft de Rammelbak aan een Slowaak geschonken. Zij rijden morgen met een bevriend team mee en gaan in Boedapest… proberen een nieuwe Rammelbak te scoren. That’s the spirit 👏.

Opdrachten:

1. Ten zuiden van Straz pod Ralskem liggen enkele velden met moderne “zonnebloemen”. Maak een foto dat jullie omringd zijn door dit veld.
   De zonnebloemen zijn in werkelijkheid zonnepanelen, wat door verschillende teams creatief is vastgelegd. Zelfs met de aangrenzende gevangenis er bij.
2. Doe iets goeds voor een Slowaak. We reizen door Slowakije en dat is het armste land dat we tijdens deze trip aan doen.
   Dit was blijkbaar te moeilijk voor de deelnemers. Dus besluit ik om wat minder streng te zijn en toch punten te geven voor een goede daad. Zo ook voor De Asphaltlions die een Slowaakse oude vrouw, in Tsjechische wat boodschappen gaven.

Er was weinig animo voor de opdrachten vandaag. Wel kreeg ik weer veel verhalen te horen. 3 Muskebiers is naar een ruine geweest en vond daar ook een grot. Enthousiast laten ze mij de foto’s zien. Team Jan had onderweg problemen met de cardan-as. Team Doet ie Ut is ook heel blij want ze hebben een helicopter midden op straat zien taxiën. Natuurlijk krijg ik het filmpje te zien.
De Bokkers hebben een hele goede beschermengel gehad. In een bocht waar redelijk wat puin lag zijn ze tegen de bergwand aangereden. Gelukkig alleen materiele schade, zelf zijn ze er met de schrik goed vanaf gekomen. De verdere avond is het redelijk rustig in de rammelbar. Als je nl bij de pizza-hut die aan het begin van de camping staat gaat drinken, zijn de drankjes veel goedkoper. Cees Schele komt even kletsen. Oud-deelnemer. Hij rijdt nu met zijn dochter. Vraagt of ik nog in de buurt van Numansdorp ben geweest. Jazeker. “Volgende keer even koffie doen bij mij” zegt ie.

Als we aan ons afzakkertje zitten komt Martijn, oud-deelnemer en heel enthousiast met de opdrachten, even buurten. Dat even wordt een uur uiteindelijk, wel gezellig hoor. Snel de douches opzoeken wat een grote open ruimte met iets van een gordijn blijkt te zijn. Dan maar niet. Als ik net in m’n tentje ligt begint het te regenen. Goede timing. Rond een uur of 4 word ik wakker en is mijn tent gekrompen. Hoe meer ik probeer dat ding overeind probeer te duwen, hoe kleiner hij wordt. Uiteindelijk in t-shirt naar buiten geworsteld, tent overeind gezet. Tent weer in. 10 minuten later hetzelfde verhaal. Deze keer blijft hij staan, morgen toch maar eens de beveiliging opzoeken.

 

Links:

https://rammelbakkenreis.nl/
http://www.camping-nrudno.sk/

 

 

 

RBR Boedapest 7de editie, 1/7

Zondag 15 sept 2019, 852 km (eindstand van vandaag)

De start van de 7e editie van de Rammelbakken Reis belooft een waar spektakel te worden. Waren we met 50 auto’s naar Praag, zijn het er nu maar liefst 128! Wat een heerlijk weer vandaag om met de Rammelbakken op roadtrip te gaan. We kunnen ons geen mooiere start kunnen wensen. Veel teams rijden al weer voor het 3e jaar op rij mee, zoals de Blue Diamonds, mijn vrienden van Hemursbier, Captains of the Blue Pearl, Wanneperveen, Sea Side Retard, Majoor Boschhardt en Doggystyle. Om 6 uur stond de eerste auto er al! En dan vind ik half 7 al vroeg voor een zondag.
Deze editie hebben we weer een Rammel en een Rammelientje als compensatie voor het feit dat Xander, onze huisfotograaf, niet met de teams mee rijdt maar een eigen chauffeur heeft: Niels (ex-deelnemer). Een aantal teams hadden al een plekje vrij gehouden voor Xander, want het is toch een beetje passen en meten als hij mee rijdt met apparatuur. Ze waren lichtelijk teleurgesteld.

De Rammelbeesten liggen achteloos in een hoek als wij aan het opbouwen zijn. Vanuit mijn ooghoeken zie ik iets vreemds er tussen liggen. Nieuwsgierig ga ik dichterbij kijken en vind de jongste dochter van Rogier daar, die zo een knuffelzacht plekje heeft gevonden om lekker verder te slapen. Inmiddels verschijnen de rammelbakken op Breepark. Uiteindelijk 128 in totaal. Hoe bont en creatief wil je het hebben!? Met de vlam in de pijp, bookito op het dak, piratenrammel of 1.001 dopjes! De creativiteit spatte er vanaf bij de geweldige start van deze 7e editie. Het past maar net. Vrienden en familie komen de teams uitzwaaien. De oudgedienden genieten zichtbaar, wetende welk avontuur hen weer te wachten staat.

Zoals gewoonlijk wordt er een korte speech gehouden en de teams naar voren gehaald die voor een Goed Doel. Dat zijn er dit keer 5, waarvan er een team gratis een Landau weekend laat verloten. Beetje vreemd, voor een Goed Doel wil je toch altijd graag geld inzamelen?! De lootjes waren nl gratis en werden door ons uitgedeeld bij de inschrijving. Sommige deelnemers zaten op hete kolen en hielden het niet meer. Die vertrokken al voor het startschot gevallen was. De rest rijdt met oorverdovend geluid en veel rooksignalen, na het startschot veilig onder de startvlag door op weg naar de eerste camping in Tsjechië. Op Rifi Pushcar na, die moest eerst even een brandje blussen, door wat vuurwerk op hun auto, voordat ze konden vertrekken.

Als ook wij onderweg zijn, komt Rogier tot een vreselijke ontdekking: alle ingeslagen koek en snoep liggen in de bus. Tjarko en Martijn zijn gisteren al vertrokken met de bus, zodat de tenten vandaag op tijd al klaar staan. Het is een lange rit vandaag, voor zowel de deelnemers als voor ons. Het is een saaie, lange doorlopende snelweg. Gelukkig kan ik de puntentelling verwerken van de media-opdracht en leuke afleiding op de groepsapp:

Heeft er iemand tovallig bougievonken bij?
Nee wel belletjes voor in de waterpas
Ruilen tegen luchthaken?
Als je in de dop zit, wij hebben er genoeg
Pluntentrapje
Nee maar ik wil wel Irish-koffie bonen
Wij zijn op zoek naar een fluxometer…. Wie o wie ??
Die hebben wij. Naast de jerrycan LPG
Iemand met een plintenladder??

De eerste “pech”gevallen melden zich helaas. CCR staat met een kapotte accu en besluit om terug te rijden naar Nederland om een nieuwe exemplaar te gaan halen. Rifi Pushcar heeft storing in een motorstoring?! Team Vlees heeft een vastgelopen motor, lekkage in de waterpomp en een opgeblazen kop. De camping halen ze vandaag niet meer…. Soldeerbout wordt gevraagd en een uitlezer. Van Face You Fears, Live YourDreams! ( Peugeot met banden op het dak ) sputtert de bak doordat de turbo in de noodloop schiet en produceert dikke rookpluimen. We gaan de grens over bij Rozany met een heel mooi meer. De laatste 50kms rijden we in de schemer. Is op zich wel een aparte ervaring. Om half 9 arriveren we in het donker op de camping. Het is al druk in de Rammelbar en steenkoud. Snel onze tentjes opzetten en aan de (rammel)bak. Tjarko wil tussendoor even kwijt dat hij vannacht 2 bronzige herten heeft gehoord en 2 wolven. Google vertelt hem dat er bij Dresden diverse wolven-populaties leven. Wolven gaan op onderzoek en verkenning uit, zoals we de afgelopen maanden zelfs in Nederland gemerkt hebben….

De opdrachten:

• Zo veel mogelijk benen op 1 moment uit de ramen steken
  Dat kan dus ook uit het raam van een restaurant. En ja, er staat idd nergens in de opdracht dat het de ramen van de Rammelbak moeten zijn. Leuk gevonden jongens! Sommigen waren creatief met een drone en Rammel(ientje).
• Maak een mooie/grappige/bijzondere foto van jullie volledige team met Rammelbak bij een bijzonder verkeersbord in Duitsland
  In een beker roeren bij het bordje “Ruhrstadion”. Een creatieve foto bij het bordje “Einbahnstrasse”. Iets met toiletpapier en het bordje “Rastplatz”…….

Ondanks de grootte van de groep, voldoet maar een klein gedeelte de opdrachten. Op mijn vraag waarom ze dat niet doen krijg ik van bijna alle oudgedienden het antwoord: “Dat hebben we al gedaan. We willen dit keer gewoon lekker rijden en veel zien”. De Belgen met de rollen krimpfolie zijn ook weer van de partij. Stille getuigen van hun aanwezigheid zijn de restanten folie die ’s morgens bij het afval liggen. Die Twee is vandaag 3x geflitst, die waren wel even klaar met foto’s maken. Black Thunder vertelt heel trots dat ze als eerste op de camping waren. Voor hen is de reis blijkbaar een race. De Vrolijke Reigers zijn bekaf als ze de nieuwe route komen ophalen. Een chronisch slaaptekort op camping ’t Haasje in Breda gisternacht doet hen nu de das om. Bij Toto is de brandstofleiding gescheurd vertellen ze en er staat nog een rammelbak met een kapotte koppeling. Team 14 heeft de camping ook niet gehaald vanwege defecte remmen.

Met zo veel auto’s is de kans op pech onderweg relatief groter. De eerste dag is dan ook cruciaal voor de rest van de reis. De rammelbakken krijgen het zwaar te verduren, dan is het fijn als ze ’s avonds nog heel aankomen en er geen onderdelen vanaf gerammeld zijn. Army on Tour is voor het eerst met zo’n rit mee en hebben een nieuwe tent bij zich. Natuurlijk niet thuis uitgeprobeerd en dat bleek wel na een hoop geworstel met de tent en ze weer naar huis wilden. Niels heeft ze maar geholpen en tegelijk uitgelegd hoe de tent opgezet moet worden. Want we zijn geen reisleider die alles regelt…..

Rosé voor Twee bestaat uit 3 vrouwen. Wij begrijpen het ff niet. De uitleg is simpel: nr. 3 lust geen Rosé. Na deze openbaring zijn we weer helemaal up-to-date. Er zijn nog drie teams onderweg naar de camping: RCC heeft een nieuwe accu opgehaald en zou om half 12 aankomen. Sea Side Retards en Hatseflats hebben onderweg veel problemen gehad en zijn samen onderweg om uiteindelijk om half 4 hun tenten op te kunnen zetten. Het zijn wel echte diehards! Een Belg komt “sjatonnekes” halen. Niet begrijpend kijk ik hem aan. “Voor in de douche” vervolgt hij. AH okay, douchemuntjes dus. Zijn maat komt even later een “bokaaltje” bestellen. We weten echt niet wat hij bedoelt. Dan wijst hij naar de pitchers. Weer wat bijgeleerd.

Als het wat rustiger is later op de avond, zetten we collegiaal de tent van Sander op. Dit keer heb ik mijn kachel bij. Die kan draaien, blazen en zelf uitschakelen als de juiste temperatuur bereikt is. Tegen twee uur zijn we klaar met puin ruimen. Tafels werden geleegd met een armveeg als wij niet keken en alle afval werd zo op de grond geveegd. Beetje waardeloos is dat. We zijn geen schoonmaakploeg. De dag doornemen bij een afzakkertje is een dankbaar ritueel geworden. Tevens de planning voor “morgen”. Tegen half 3 kruip ik na een lekkere warme douche mijn tent in.
Moe maar voldaan en zin in de rest van de week. We zijn een goed team!

 

Links:

https://rammelbakkenreis.nl/
https://www.campingregenboog.nl/

 

 

 

RBR 6de editie Praag, dag 7

Zaterdag 7 sept 2019
Hameln DL – Breda NL
380 km, totaal 2545 km

Helaas, alweer de laatste dag vandaag. De nagloeiende vuurkorf is een stille getuige van het feestje van gisteravond. De deelnemers schuiven verfomfaaid en alsof er tank over ze heen gereden is aan voor het ontbijt. Voor de laatste keer afbreken voelt toch wel een beetje vreemd. Vandaag hebben we nog een aantal kms te gaan en natuurlijk de finish! De deelnemers hebben nog een leuke binnendoor route en vanaf de grens snelweg. Wij alleen maar snelweg, want we moeten de Finish vlag ophangen, zodat de deelnemers daar onder door kunnen en dus echt finishen.

Onderweg is er niet echt veel te beleven, behalve dan de regen die er met bakken uit komt. De Stroomstoring, die in een cabrio rijden, deert het niet. Met 140 km/u hebben ze nergens last van. Team Ook Dat Nog rijdt met een iets openstaande motorkap vanwege een lekke koppeling. Anders moeten ze om de 20 km bijvullen. Toch zijn er teams die niet finishen om diverse en begrijpelijke redenen. Zo rijdt de laatste tank niet naar Breda, zij zwaaien af naar huis ( scheelt 400 km en 4 uur) en gaan kijken hoe het is met hun gesneuvelde broer. Ze bedanken iedereen voor de onwijs gave, gezellige, natte, koude en super vette ervaring. De Saxo gaat er ook niet zijn in Breda, die heeft pech gekregen onderweg. Zelf heb ik nog een deadline: dat stukje voor de Dorstse krant …….

Tegen twee uur arriveren we op een zonnig Breepark. Eerst de finish-vlag ophangen. Wat tafels wegzetten, of toch maar binnen? Voor de zekerheid doen we de prijs-uitreiking binnen. Even een gesprekje met Clara zodat de deelnemers droog kunnen finishen. Zou wel leuk zijn. Verzamelpunt is Gilze. 10km daarvoor zegt het busje van Team Conijn: poef. De Zeeuwen nemen ze op sleeptouw.
Om 15.15 uur vertrekt de stoer uit Gilze, met een kleine omweg via Dorst zodat de Thirsty Brothers kunnen aanhaken. Met veel toeters en bellen komen ze enthousiast aangereden op Breepark waar inmiddels vrienden en familie ze opwachten. Het gesprek met Clara heeft geholpen.

Het was tot op het laatste moment spannend wie er met de 1e prijs vandoor ging. The Dukes weten op deze laatste dag nog de doorslaggevende bonuspunten te verdienen door onze huisfotograaf Jelte een lift te geven en worden daarmee de winnaar van de 6e editie. Ze hebben er dan ook hard voor gewerkt. De twee dames teams worden 2^de en 3^de. De originaliteitsprijs gaat naar de Bont-girls. Rammel, de troostprijs gaat naar het ene kanon. En vader Bijnen kan gerust zijn, het stukje voor zijn krant is af. En ondertussen regende het buiten weer….

Als organisatie en crew krijgen we veel bedankjes voor de goede en gezellige reis. De deelnemers wisselen nog gauw telefoonnrs uit en nemen van elkaar afscheid op de app.
Zoals de High Peak Ladies het zo leuk verwoorden: “Onwijs bedankt voor de gezelligheid, hulp, pret, gekkigheid en alle fantastische momenten. Missen jullie nu al.”
Bij het afbreken denkt Clara weer aan ons gesprek en kunnen we alles droog inladen.
Met z’n allen aan de pizza bij Bella Italia. Die van mij en Michel met extra verse knoflook. Heerlijk. We kunnen terug kijken op een fantastische week.
Tegen 7 is iedereen er klaar mee en gaan we op huis aan.
Vanavond slapen in ons eigen, warme bed en uitslapen!

 

RBR 6de editie Praag, dag 6

Vrijdag 6 sept. 2019
Bad Schmiedeberg DL – Ferropolis – Hameln DL
348 km, totaal 2165 km

Het is eens een keer wat anders, wakker worden in het zonnetje! Lekker hoor 😊.
De belse herriemakers zijn met excuses, zonder ontbijt al vertrokken.
Het slimste wat ze tot nu toe gedaan hebben.

Vandaag rijden we eerst naar Ferropolis voor de fotoshoot. De Rammelbak wordt nog even opgepoetst en iedereen hijst zich in de Rammelbak-outfit.
Ferropolis, “de stad van ijzer” is een open museum van enorme oude industriële machines in Gräfenhainichen, met machines uit het midden van de twintigste eeuw. Ze kunnen tot 30 meter hoog en 120 meter lang zijn en tot 1.980 ton wegen. Onze camper rijdt vooruit om de wagens op te vangen en begeleid te laten parkeren. Met de portofoon blijf ik in contact met Rogier en Tjarko die de auto’s weg zetten. Zo heb ik ook de kans om iedere wagen op Rammel te controleren. Want dat beest is nog steeds spoorloos… Vergeefs. Met de laatste rammelbak lift ik mee naar beneden. Is toch echt wel kikken hoor. Tijdens het netjes plaatsen van de Rammelbakken geeft team Sixty Niks spontaan een mini concert. Blijft toch iedere keer weer machtig om die grote machines te zien, die een prachtige achtergrond vormen en onderdak bieden voor vogels!

De route splitst zich vandaar uit op en rijdt langs het Volkswagen museum in Wolfsburg. Het walhalla van de automotive industrie. En voor de sportieve waaghalzen rijdt de route langs Harzdrenalin. Ondertussen is iedereen druk bezig zich voor te bereiden voor het Schlagerfest dat we vanavond organiseren. Helaas geldt dat niet voor de Old Fellows die weer terug zijn in Nederland: “We made it! Safe en €500 lichter”. Rammel is mijn lichtelijke frustratie/bezigheid vandaag. Bij KFC ben ik het echt beu. Gezond genietend van een halve warme maiskolf op een stokje zit ik me te bezinnen wat te doen. Het telefoonnr. van Rammel blijkt een satelliet-telefoon te zijn. Toevoegen en prive-berichtje sturen. Dat heeft effect! Rammel stuurt me een foto van zichzelf met op de achtergrond 5 teams Rammelbakken die in het complot zitten. Sportief van ze en knap gedaan!.
Ze beloven mij Rammel vindbaar te maken en een berichtje te sturen naar het team dat het meest wanhopigst is.

Ondertussen gaan de Rammelberichten gewoon door. Ventolovers United staat met een lekke koppeling. Gelukkig is vakgarage Etten-Leur bij ze. Het B-Team en Route Sixty Niks hebben BHV er gespeeld. Vlak voor hen een motorrijder die bergafwaarts zijn motor niet onder controle had. Over de vangrail naar beneden. Berm in de brand. Zij hebben geblust, hulpdiensten ingeschakeld en weer door. “Levert dit nog punten  op?” vroegen ze. Ja 1000den, toppers! En blijkbaar kun je tijdens het pissen je enkel blesseren. Niet te geloven, echt gebeurd door de zoon van een van de kanonnen-auto’s. Na het water geven van de plantjes wilde hij springen, maar belandde daarbij op een steen. Zo hard door zijn enkel gegaan dat hij direct naar het ziekenhuis moest. Helaas einde verhaal voor ze en terug naar huis.

De eigenaar van camping Am Waldbad is zeer enthousiast als we arriveren. We bivakkeren op een groot weiland. Ideaal voor een Schlagerfest. Zijn hond is een trouwe makker, en zijn zoon is in de leer om trekker te rijden. Hij komt zelfs picknicktafels met banken brengen voor ons feest. Die denkt mee!

De foto-opdrachten van vandaag:

1. Zet het Rammelbakken Reis logo zo creatief mogelijk op de foto. Je krijgt 2 stickers.
   Ook dit keer zijn niet alle foto’s geschikt om te publiceren. Het logo zat op een duitse auto, bij Ferropolis, op “boobies” en op de geblesseerde enkel. Vakgarage Etten Leur heeft even een vw blok uit elkaar gehaald om op zoek te gaan naar de Rammelbakkenreis sticker ;-).
2. Woordzoeker met de teamnamen.
   Bijna iedereen had hem goed. Op een team die er niet goed raad mee wisten. Heb over mijn hart gestreken en ze geholpen. Hopelijk snappen ze nu hoe het moet ?!

Miss Piggy is de jury vanavond bij de “catwalk” en dat doen ze met verve. Ook de zeven teams die mee deden. Heb wel gelachen hoor. Beetje onbehouwen stripteases. Remco van de Thirsty Brothers was verkleed als een bekende Schlager zanger. Samen met Chiel had hij schnapps gemaakt en die tijdens zijn act uitgedeeld. Recept voor de liefhebbers: drop + kruiden + Fluegel. De 1^ste slok proeft normaal, de 2^de vreemd, bij de 3^de sta je in vuur en vlam.

De militairen komen heel blij mij vertellen dat ze Rammel eindelijk hebben! Zo krijgt een uit de kluiten gewassen knuffelbeer steeds meer waarde 😉. Wat later staat Dietmar van Roadkill bij mijn tafel. De eigenaar van de satelliet-telefoon en bedenker van het Rammel-complot. Ze waren sowieso van plan om Rammel morgen bij de Finish op de proppen te laten komen. En hadden een heel levens-verhaal voor Rammel bedacht. Waar ze Rammel steeds verstopten? Nou, onder de auto, in een vuilniszak op het dak, etc. Waarderen kan ik het zeker wel.

Het bier vloeit rijkelijk en we gaan nog tot in de late, koude uurtjes door. Rond half 4 is de boel opgeruimd en drinken we nog een afzakkertje. Er staan nog een paar deelnemers bij de vuur korf en dat laten we voor wat het is. Ook hier weer een hete douche en het rijk alleen. Lekker rozig word je daar van. Eigenlijk zouden we de volgende editie ook iets doen met de plaats Hameln zoals met Klikov. Iets met “kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer?”.

 

Links:

https://rammelbakkenreis.nl/over-de-reis/
https://www.ferropolis.de/
https://www.volkswagen.nl/over-volkswagen/beleving/fabrieksbezoek
https://www.harzdrenalin.de/
https://campingamwaldbad.de/de/

 

RBR 6de editie Praag, dag 5

Donderdag 5 sept. 2019
Trebonice CZ – Bad Schmiedeberg DL
271 km, totaal 1817 km

Het zonnetje is er al vroeg bij deze ochtend. Doet ze goed, kunnen we de tenten een keerdroog inpakken. Een dikke vrouw, met kaal geschoren hoofd, trieste uitdrukking op haar gezicht, kwam gisteren al bij voorbaat klagen en waarschuwen. Nu kon er toch een klein bedankje af. Toch jammer als je zo in het leven staat. Het afval dat wij in vuilniszakken bij elkaar zetten wordt door 2 oudere Tsjechische mannetjes met de hand en zonder handschoenen uitgesorteerd. Jakkes, ik moet er niet aan denken en voel me een heel klein beetje schuldig. Thuis scheid ik nl wel mijn afval….

De Daltons vragen aan mij wat een kliko is? Verbaasd kijk ik ze aan, menen ze dat nou? Maar gezien hun serieuze blik, leg ik het ze uit. Wij moeten toch echt eens een Belgische vertaling gaan maken.  Vandaag verlaten we Praag en rijden de deelnemers eerst door Tsjechië naar Polen. Daar rammelden de Rammelbakken nog meer dan normaal door het slechte wegdek.

Hooibalen opgesierd als bijtjes en bloemetjes liggen als een soort van trekpleister langs de weg. Google Maps stuurt ons vanwege file op de snelweg weer binnendoor. Door de verfijnde hobbelweg, horen wij nu ook diverse rammeltjes. “Shaken, not stirred”.
Ondertussen blijkt Low & Slow 1 geen electra meer te hebben door een kapotte dynamo.
Is bij Old Fellows de stuurbekrachtiging naar de haaien. Het circuit is leeggelopen en de kosten zijn 1200 eurie excl. arbeid. Ze hebben geen andere keuze dan vanaf nu de snelweg te pakken, Het is niet meer te doen zo en ze hebben besloten op huis aan te gaan. Jammer. En het was feest, want Rammel is onderweg in Polen spontaan getrouwd. Toen ik dat las op de app en de foto zag, werd mijn argwaan nog groter. Iemand heeft Rammel en ik ga dit tot op de bodem uitzoeken. Rogier vindt het grappig als ik dit meld. Nou ik niet, want ik krijg de klachten van de deelnemers.

Aan het einde van de middag worden we hartelijk welkom geheten door de eigenaar vergezeld door een heerlijk zonnetje op camping Lausicher Teich in Duitsland. Greg, Tjarko en Johan trekken meteen hun zwembroek aan. Handdoek mee en op naar het meertje voor een frisse duik. Even later komen ze nog steeds droog terug gelopen. Geen druppeltje te bekennen. Blijkt het meertje heel vies te zijn.
Dan maar meteen aan het werk en opbouwen. Het is weer net zo winderig als vorig jaar. Typisch. Op terugweg van het toiletgebouw passeer ik 3 oudere dames, gezeten camping stoeltjes, waarvan er 2 sokken aan het breien zijn op 4 naalden en dame nr 3 toe kijkt of ze dat wel goed doen. Ze groeten mij en ik raak in een geanimeerd gesprek met ze. Kan ik mooi mijn Duits weer ophalen. Ze wonen alle drie op de camping, twee met hun man, een met haar zoon en ze kennen ons van vorig jaar. Op mijn uitnodiging komen ze straks even kijkje nemen. Een drankje hoeven ze niet, dat hebben ze zelf bij. Een half uurtje later staan ze bij Miss Piggy in de “keuken” en hebben de grootste lol.

De foto-opdrachten van vandaag:

1. Maak in Klikow de meest leuke foto met een kliko en plaats die op Facebook.
   De meest mooie verhalen krijg ik te horen. Sommigen moesten de bewoners omkopen om hun kliko te mogen lenen. Team Conijn mocht de kliko lenen voor 2 blikken bier. Een oude man van in de 90 was boos toen ze zijn kliko wilden lenen. Een fles sterke drank deed wonderen. Team SZW kwam bij een gezin terecht wat alleen maar enthousiast was en zelfs kwam kijken.

(Klikov is een dorp in Polen en ligt langs de belangrijkste transportroutes, in de buurt van de rivier Dračice . In 2011 woonden hier 193 mensen permanent. Het heeft geen duidelijk dorpsplein, huizen staan ​​verspreid langs wegen)

1. Op het coördinaat 51o40’34.9”N 12o49’09.3”E / 51.676359, 12.819253 ligt een voorwerp, maak hier een foto van en vervang dit onderwerp voor een ander origineel voorwerp.
   Wij hebben er 2 RBR-petten neergelegd. Wat er zoal gedropt en gevonden is: brandblusser, Minion, wortel, slinger , unicorn, schokdemper, shag, bier, pulled pork klauwen, bombadrank, gehakt, masker, pennen, WD40, mondharmonica, snorren, bloemetje, wc-rol, glazen kip, sterretjes …

Boer on Toer is in Polen aangehouden door de politie. Vanwege de blauwe lamp op de auto en de laser. Kosten: 500 slottie boete. Wel een beetje flauw van ze.
Dan liever de lucht in heeft iets met het brandstoffilter.
De jongens van Oeru vertellen mij waarom ze zo heten. Het betekent iets van “terug naar de oorsprong”. Daar bedoelen ze de Zaanstreek mee. Het walhalla voor chocolade addicts. Leermomentje voor mij. Helaas is een van hen nu ziekjes.
Bij de Beunhazen ligt de ruit er uit, Team Kreupel is de bumper kwijt en van Roadkill is de carterpan bijna kapot en de automaat is kaduuk. Maar, ze vinden het nog steeds leuk!

Van de jongens met de taxi leer ik wat een pannenkoek hartaanval is: suiker, stroop ,spek en kaas. Het idee alleen al…… En een lekke radiator dicht je met 2 eieren, om in de etenswaren te blijven. Alsof ik net zo slim ben als zij, wordt me door de Ventolovers uitgebreid uitgelegd dat een kapotte wiellager niet vervangen kan worden. Dan ga je naar de sloop ( anders wordt het te duur voor een Rammelbak ) en fiks je een complete naaf + rem. Dat heet dan weer een fusee. Ze laten me zelfs een foto daarvan zien. Zo dat ik het goed begrijp 😊. Dit is wel een heel leerzame dag voor mij.

Of ik een verhaal van 300 woorden voor de krant van Dorst wil schrijven over Remco en Chiel, de Thirsty Brothers en de RBR. Hun vader blijkt de uitgever te zijn. Mh, dat is best wel een opgave omdat ook zij al de media-opdracht volbracht hebben. Afijn, slimme meid is goed voorbereid, dan ga ik ze interviewen zodat ik nog wetenswaardigheden kan ontfutselen. Dat lukte onder het genot van een zelf gebrouwen drankje.

De heren van de twee belse jeep-teams komen hun verhaal doen aan de Rammelbar. Ze hebben bovenop een bergpas moeten overnachten. Uit angst voor beren hebben ze bijna niet geslapen. Er was ook heel slecht bereik. Toen de onderdelen gebracht werden konden ze eindelijk weer verder. Tussen hun verhaal door is er al weer een paar keer geluids-overlast van hun team-maten. Uiteindelijk stopt de herrie als we de beide heren een laatste waarschuwing geven.

Net als we aan de slaapmutsjes zitten, horen we een hoop geschreeuw. Rogier en Tjarko gaan polshoogte nemen. Waar we bang voor waren, is ook gebeurd. Het ex-team lid is meegekomen de camping op. Heeft weer flink gezopen en maakt ruzie met een andere campinggast. Einde verhaal, morgen meteen vertrekken!.
De rust keert weer weder en ik heb de douche-ruimte voor mij alleen.
Weer helemaal opgewarmd kruip ik mijn slaapzak in.
Kachel op de goede stand. En heerlijk wegdromen.
Sweet dreams!

 

Links:

https://rammelbakkenreis.nl/over-de-reis/
https://www.the-innsider.nl/zaanstreek-het-walhalla-voor-chocolade-addicts/
http://www.lausiger-teiche.de/