Dinsdag 3 sept. 2019
Stams AU – Cerna v Posumavi CZ ( Lipno meer )
402 km, totaal 1.331 km
Het was weer frips deze ochtend, en wat ben ik blij met mijn kacheltje. Wij alle drie trouwens 😉. Ondanks de warmte, waardoor ik dus goed zou moeten slapen, heb ik vannacht wat treinen voorbij horen komen en natuurlijk kerkklokken. Minder enthousiast zijn de mensen van de twee kanonnenteams die achter mijn tent bivakkeerden. Ze zien er bleekjes uit en hebben het echt koud gehad vannacht. Lijkt veel op mijn ervaringen tijdens laatste editie Nice en krijg meteen een deja-vu gevoel. Zo’n week van regen en kou wil ik ze besparen en vertel ze over mijn kacheltje. Ze waren dankbaar voor de tip. Mijn goede daad voor vandaag.

Bij het ontbijt brengt team Le Baron wat braadworsten mee, die overgebleven waren van de BBQ gisteravond. Of Miss Piggy die wil meebakken naast de eieren. Ja hoor geen probleem. Aan de tafel naast mij vang ik het woord “boemsen” op. In mijn beleving is dat iets met vrijen, vozen. Een kuise belgische verklaring is: lakensport bedrijven, samen tussenbeense ontspanning nastreven. Klinkt wel spannend. Afijn, de dame in kwestie legt uit: het is jenever drinken en iets met het getal “7”.
Nou ben ik nog niet veel wijzer, maar toch weer iets bijgeleerd.
Afbreken, opruimen en rondje vuil traceren. Hier en daar wordt er nog wat gesleuteld, staat een motorkap open voor wat licht onderhoud en worden er onderdelen vervangen. Het busje van het B-Team ( met die leuke tactische teksten er op ) komt de lichte helling niet op. Een aantal deelnemers komt meteen in actie om de wagen bergopwaarts te duwen. Een melange van scheet-geluiden komt voorbij gereden. Eindelijk weet ik waar het vandaan komt, uit de rijdende truffel! Wel origineel 😉, het is eens wat anders dan een toeter of hoorn. Vakgarage Etten-Leur ( Naast Lennard, werd dit ook een slogan op de app …. ) die als teamnaam Ventolovers United hebben zijn zo vriendelijk om de vuilcontainers naar boven te slepen. Vonden ze zelf ook wel een leuke uitdaging.

Het contrast is vandaag groot tussen de oude Rammelbakken en de wonderschone natuur, waar deze doorheen rijden. Zelf rijden wij langs de Chiemsee, ook wel het Beierse Meer genoemd. Het derde meer in grootte na het Müritzmeer en het Bodenmeer van Duitsland. Het bevat twee miljard m³ water. Giga veel dus. Ondertussen vragen wij on toch echt af wie de slingerende gele markeringsstrepen op het asfalt heeft aangebracht. Recht is toch echt anders!
Tijd voor een lekkere lunch met mooi uitzicht over een dal.
Een oude man houdt mij staande en vraagt mij in gemompeld Duits hoe ver het nog is naar de grens. Uh, geen flauw idee. Ik weet wel hoeveel km we nog moeten. Google Maps er bij gepakt en gevraagd waar de man heen moet. Hij wijst de grens. “Ik schat nog een uurtje” zeg ik nog een beetje aarzelend. Voor hem is het okay. Denkt even na. Het is echt een hele oude man. Ziet er uit als 100 en zo te zien draagt hij een toupetje. Toch knap dat je hier op deze plek de weg vraagt. Geen flauw idee hoe hij hier is en met wie. Met zijn onverstaanbare mompelduits kom ik daar toch niet achter.
Dan komt hij weer naar me toe en de hele riedel begint weer opnieuw. Uiteindelijk is hij tevreden en kan ik naar mijn lunch en de mannen die er de humor wel van in zien .
We pikken nog even een stukje Oostenrijk mee langs de Mondsee. Drie Rammelbakken blijken in Oostenrijk aangehouden te zijn voor niet-hands-free-bellen. Team Conijn heeft problemen met een wiel. De taxi van Team Vluchtstrook is bijna uit elkaar gerammeld: kapotte koeling, turbo en intercooler. Ze gaan een andere auto in Polen halen. Nog even een ijsstop vergezeld van een lekker warm zonnetje. Dan de laatste kilometers naar het Lipnomeer. We zijn bekend bij de camping en ik weet nu waarom ik zondagochtend al die paspoortnummers heb moeten opschrijven. Ze willen de lijst hebben. Dat kan dus niet, die hebben we zelf nog nodig. Ze beloven ons een kopie te maken en de lijst later op de avond terug te geven.
Het uitzicht is weer geweldig. Wat ik niet wist is, dat het een stuwmeer is. Ong. 40 km lang en het grootste meer van Tsjechië. De ondergaande zon geeft een machtig schouwspel neer. Helaas kan ik maar even genieten want er is werk aan de winkel.

De foto-opdrachten van vandaag:
- Maak een haag van zoveel mogelijk mensen om de Rammelbak
Team 73 SZW spande de kroon. Zij troffen een schoolkamp en kreeg welgeteld alle 60 kinderen om hun Rammelbak. - Koop een bijzonder Tsjechisch product van max 10 euro voor het team onder je op deelnemerslijst.
Dat “bijzonder Tsjechisch” heb ik maar heel ruim genomen, gezien de vindingrijkheid van de deelnemers.
Een kleine opsomming van wat er gekocht is en soms met een achterliggende gedachte:
Plzenske pivo (bier)
Becherovka, Borovicka, Slivovice (Sterke drank)
Een Tsjechische paraplu voor Le Baron met de cabrio (daar is over nagedacht).
Een Tsjechisch bushaltebord (ik heb maar niet gevraagd waar ze die “gekocht” hebben)
Tsjechische sloffen voor hem en haar
Een Tsjechische rose speenvarken
Een heel byzondere jerrycan met daarin Tsjechische Jaegermeister met accessoires
Een lokale sexkrant
En een Tsjechische travelpussy voor SZW

In de loop van de avond wordt het steenkoud. De dames van Back tot the Needles, die naast mij hun tenten opgeslagen hebben, beamen het. Ligt dus niet aan mij. The Bont Girls zijn aangekomen met natte voeten door hun lekke cabrio. Ze hebben hun Rammelbak op de camping droog geföhnd. Waar zie je dat nog …….. Beide Citroëns ( Saxo en Berlingo ) klagen over de slakkengang van hun auto’s. Voor de rest was alles okay. Team Four x For Fun blijkt dubbel gemengd te zijn: man en vrouw, Belg en Nederlandse. En nee, ze zijn geen setje. Tot zover de wetenswaardigheden. Oh ja, er was ook nog een discussie over Rammel. Hij was moeilijk te krijgen of te vinden. De deelnemers nogmaals het advies gegeven om het op de app te zetten als ze hem over wilden nemen. Nu had ik nog geen argwaan ……..
Na een drukke en gezellige avond en de diverse slaapmutsjes met de crew, eindelijk naar de hete douche. We wilden eigenlijk een geintje uithalen met Michel die met luchtbed en slaapzak in de wasruimte ligt te slapen en met Jelte die in de keuken sliep. Helaas waren beide fotografen zo slim geweest om dat onmogelijk te maken. Als we weer terug willen lopen komt een deelnemer in zijn ondergoed vragen waar Wim is. Wim is kwijt. We verwijzen hem naar Rogier en Tjarko want geen flauw idee wie Wim is. Nog een 5 tellen later komen er een man en vrouw aangewandeld. Intuitief vraag ik of hij die Wim is. Ja dus! Hij was samen met een van de Needles-dames en nachtwandeling gaan maken. Zijn maat was al om 10 uur gaan slapen. Mysterie opgelost.
Samen met Greg geniet ik nog even van de mooie, heldere sterrenhemel en we zien zelfs een stukje van de Melkweg. Geweldig om te zien. Het zijn van die kleine dingen en momenten he………

Links:
https://rammelbakkenreis.nl/over-de-reis/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lipnomeer
http://www.campingolsina.cz/?sLang=nl