Deze vroege zondagmorgen was nog best wel fris. Hier en daar mist in de weilanden wat mooie tafereeltjes gaf. Koeien en paarden die in de laaghangende wolken stonden, als een mysterieus schilderij. Op de snelweg naar Tilburg werd de mist zo dicht dat mijn vizier helemaal besloeg. We waren vroeg, maar niet de eersten. Yvonne was er ook bij. Haar 2de rit sinds 2 jaar, toch knap van haar. Harry’s motor staat nu in de huiskamer. Zeker een mooi plekje. Rond 10 zijn we met 9 motoren en 12 mensen, een gezellig clubje bij elkaar. Vman en Mar besluiten om toch maar uit te slapen en zelf een ritje te doen naar Kinderdijk. Ze weten niet wat ze gaan missen…..
Mike roept ons tot de orde en vertelt dat hij een mooie rit heeft uitgezet naar de Waalkade in Nijmegen waar we gaan lunchen. Ong 140 km en dan moeten we nog terug.

Leuke en mooie binnendoorweggetjes. Ik heb regelmatig in deze contreien rondgetoerd, maar ook nu kom ik weer op onbekende wegen. Mike rijdt vol trots op zijn Roadking, die hij nu heeft alleen maar vanwege het stuur begreep ik. Goirle, Esbeek, Diessen, Middelbeers, Boxel passeren de revue en in Oirschot op een onverwachte leuke lokatie tijd voor koffie. Cafe Vingerhoeds aan de Oude Grintweg voor de liefhebbers.
Spontaan gaan alle vrouwen bij elkaar zitten. De mannen er tegenover en ze zijn in de minderheid!
We mogen even genieten van de zon en de cappuccino, daarna gaan we weer verder. Voorbij Schijndel, Veghel (dealer is toch dicht), Mariaheide (kende ik niet), Uden Wychen, Alverna (nooit van gehoord!) en bij Nijmegen is van alles afgesloten en mogen we helemaal omrijden naar de Waalkade. Daar blijkt waarom we moesten omrijden: het is kermis. Na overleg rijden we maar door. Het is inmiddels al 1 uur en ik val bijna om. Nog even volhouden maar. Bij tankstop sommeert moeder Kitty dat ik mijn motorjas maar bij hen in de koffer moet doen. Ik had al genoeg lagen aan vond ze. Ik gehoorzaam braaf. Het was inderdaad wel erg warm zo. Nog 20 km naar Oosterbeek, via Lenst en Elst.
Een groot cafe/restaurant met bovenuitzicht op de Waal nodigt ons uit voor een lekkere lunch. Daar waren we wel aan toe. Zitten we eenmaal op het terras, blijken ze alleen maar appeltaart te serveren. Nou ja, dan doen we dat maar. Vreemd hoor!
Rond 3 gaan we voor het laatste stuk. Naar Renkum, Wageningen, langs de dierentuin in Rhenen, Kesteren en bij Zaltbommel gaan we de snelweg op naar Goirle voor een afzakkertje bij Syl en Mike thuis. Rob en ik hebben wat stoplichten tegen en raken de rest kwijt. Maar gelukkig hebben we een Garmin en Jos & Anneke die ons bij de afrit opwachten. Nog even sightsee-en op de snelweg en dan vinden we de achtertuin waar de rest ons vrolijk op wacht. Ik heb de afgelopen tijd nogal wat huizen van binnen gezien, maar dit huis was wel echt mooi en speels verbouwd.
Natuurlijk overal rondgekeken en met de kooikarpers gepoedeld. Totdat Syl zegt dat er ook een haai in de vijver rond zwemt. Verschrikt haal ik mijn hand uit het water en jawel op de bodem drijft een witte haai. Een kleintje dan. Die ruimt de uitwerpselen van de karpers op.
Mike houdt blijkbaar van bbq-en en toont zijn nieuwe aanwinst vol trots. En vervolgens wordt de diepvries geplunderd en gaan we gezellig met zn 6-en bbq-en.
Het smaakt weer goed en het onverwachte maakt het ook gezellig.
Rond half 8 gaan we huiswaarts. Maar eerst even naar mijn rammetje bij mijn uitlaten luisteren. Rob zegt dat er een bout lost zit. Mike staat al kalar met gereedschap. Maar opeens zie ik wat er loos is. De klem tussen mijn uitlaten is weer doormidden. Dat is nu al de 3de keer dit jaar! Afijn, rustig rijden dus. Nog even dwars door een file manovreren en een half uur later zet ik Snake weer op stal.
Dit was een mooi ritje van zo’n 315 km met een gezellige groep motorvrienden.