Ret(i)egezellig Retie 2015

DE VRIJDAG VAN RETIE
Nummer 0846 krijg ik als armband om mijn pols.
Hoeveel na mij zullen nog volgen?
Bezoekers van het motortreffen in Retie wel te verstaan.
Vroeg in de avond kwamen de bro’s en sista’s van HDCHW en de “Club van 100” met 9 man/vrouw mij oppikken. Gelukkig lag ik op de route. Door de straat weerklinkt het o zo herkenbare geluid van de Harleys. Mijn oren zijn er op getraind. Tis gelijk druk en vol. Eindelijk zie ik Bram zijn brommert life, speciaal geval! En die van Wim, die ook weer in de running is. De bagage op Snake wordt nog eens goed vastgesjord door Johan en Henny, die spierkracht van mij ..

Zelfs de weergoden zijn ons zeer goed gezind (heel het weekend!) en belonen ons met een aangenaam zomerweertje. Even stukje snelweg, dan afslag richting Hilvarenbeek en zo. Onverwachte stop bij de rotonde. Niet omdat daar 2 busjes half op de weg staan, met daartussen een racemotor gecrashed op de grond.
De berijder ervan komt er zonder kleerscheuren vanaf zo te zien. Maar omdat we Wim kwijt zijn. Bram is blijkbaar bij hem en meldt dat zijn motor kaduuk is. Jammer, maar Wim heeft aangenaam gezelschap. Wij rijden verder over het Kempische asfalt door via Postel naar Retie. Postel en de abdij ken ik wel, maar dat ik zo vaak bij Retie in de buurt ben geweest, nooit beseft.
En toch is dit treffen mijn eerste keer. Ja ik weet het, schande ……

Het is al behoorlijk en gezellig druk. Zelfs met campers, auto’s en niet-Harleys is rekening gehouden. Mijn ding is het niet, naar een motortreffen ga ik op de motor, en anders maar niet. Snake en ik worden geringd, betalen (gedeelte gaat naar goed doel) en plekje zoeken waar de tenten en motoren bij elkaar kunnen staan. Het terrein ligt er goed bij, de wei ligt gespreid. De weg is een beetje zand happen, cross country. Motoren parkeren en bivak inrichten. Klein uurtje later zijn alle tenten verankerd. En dat is maar goed ook, want achter ons zien we een pop-up tentje de lucht invliegen, salto maken en een paar meter verderop weer landen. Maf gezicht zo’n plaatselijke windhoos.

Op naar het feestterrein waar we eerst even nog wat food scoren en koffie. Martine weet de kraam met Kriekbier en Palm te vinden, het betere werk. Daarachter staat de warmgestookte yacuzzi, maar de heren zijn nog niet in de mood… En kampvuur, yes! Inmiddels is Bram ook weer bij ons. Samen met Wim heeft hij de tijd gedood met appeltaart eten en wachten. Kleis heeft Wim en motor uiteindelijk opgehaald.
De vrijdagavond is de beste avond op Retie heb ik gehoord in de wandelgangen. Maar Harold is in mineurstemming. “The Belgian Quo Band” die we in de tent horen spelen is niet geheel zuiver om het zachtjes uit te drukken. Maar ja muziek is muziek.

Welcome in Retie

Eenmaal in de feesttent word ik gelijk gevloerd door een enthousiaste Don Stefano en Tonnetje, mijn maatjes in Leopoldsburg. Behalve dit jaar, met die storm ben ik niet gaan rijden. Die mafkezen dus wel. Ach ja, ieder zijn ding. Om middernacht speelt er een betere band. “Steam” met 2 zangeressen. Harold gaat weer richting majeur. Hij heeft nu ook wat leuks om naar te kijken op het podium. Wij maken de dansvloer wel onveilig. Zelfs tussen de swingende massa door kom je toch steeds weer bekenden tegen. Praten gaat wat moeilijk, maar zoenen kan altijd.

Tegen half 4 zoeken we onze tenten weer op. Zoals de meesten. Wonderlijk genoeg blijven alle scheerlijnen staan en de haringen in de grond. Redelijk aangeschoten plof ik op mijn bedje neer en vertrek vrijwel meteen naar Dromenland. Helaas, deze zatte vrouw is vanaaf geen engel …….

DE ZATERDAG VAN RETIE
Als ik de tent openrits blijkt Harold al buiten te zitten.
Ben al blij dat ik geen Garfieldje heb. In de tent van Mirjam en Henny is nog geen beweging en zien. Mr. Red ligt nog in coma. Johan is er ook nog niet. Martine is al wel wakker en vertelt dat Simon vannacht hardop heeft liggen dromen. Dat waren dus die vreemde geluiden die we hoorden … Half uurtje later is iedereen weer op aarde beland. Met vereende krachten wordt het zonne-zeil gespannen. Bram denkt ook echt aan alles en Martine sjouwt alles mee! Daarna even snel onder de douche die inmiddels al lauw tot koud is. “Oh daar zou ik een schone vlecht van kunnen maken!” zegt een Belse dame als ze de haardos van Lekker Ding ziet.
Die doet echter net alsof hij niks hoort. Op het feestterrein staan 2 grote metalen fonteins opgesteld. Ik vroeg me al af of die alleen voor de fun waren. Maar nee, ze zijn er dus voor om daar je tanden te poetsen. Weer wat geleerd. Ziet er wel gezellig uit.

Onze bivak

Op naar het ontbijt. Niet op het terrein zelf, maar in Postel. Vaste prik voor deze Retie-gangers. Het is al weer bloody hot als we op de motoren stappen, maar de rijwind maakt veel goed. Ontbijt om 12 uur, moet kunnen, bij de Klot(e)hoeve. Te vinden in het kielzog van de voor mij bekende abdij. Genoeg plek in de schaduw op het terras. Bram bestelt alvast een Palmpje maar verdwijnt eerst naar de w.c. waar hij vervolgens zeker een half uur bivakkeert. Uitleg volgt daarna uitgebreid. Hij heeft een stoelgang van 3x in de week. Waarschijnlijk door zijn zittend beroep veroorzaakt. Sinds vrijdag had hij al 7 cm ontsluiting. En nu was het moment van lossen aangebroken.
Gelukkig denk ik nu niet in plaatjes….

Wheels

De gebakken eieren en pannenkoeken worden geserveerd. Bram vraagt aan de madame of we hier in het Vlaamse Brabant vertoeven. “Oh nee meneer, dat is 150 km hier vandaan. Dit hier is regio Antwerpen!” vertelt ze verontwaardigd.
Hier en daar missen we nog wat bij de bestelling. “Niet panikeeren” zegt de Belse madame. En inderdaad het wordt snel en professioneel geregeld.
Simon en Johan doen nog een tweede ronde. Als lunch denk ik!
Het eten smaakt hier echt goed. Morgen ga ik voor de Belse wafel met kersen.
Dus niet, krijg ik te horen, volgend jaar pas weer.
Bram zit op zijn praatstoel, voor mij een leermomentje. “Kuus” zijn varkens.
En karnemelk met aardappels noemt hij “Kekkemekki” (?). Vreemd, Google kent het niet….  Wel het recept daarvan. Voor de liefhebbers van deze Brabantse oorlogskost:

Aardappels met karnemelk

Ingrediënten – portie kruimelaardappels – snufje peper – pak KARNEMELK

Bereiding: schil de aardappels en kook ze tot ze gaar zijn – gooi de gekookte aardappels op een bord en prak ze tot grove stukken – overgiet de aardappelprak met karnemelk tot de gewenste hoeveelheid – bestrooi met een snufje peper
Tip: Dit gerecht is het handigst klaarmaken als gerecht tussen het hoofdgerecht en het toetje, je gebruikt het restant van de gekookte aardappels.

In Retie zelf is het terrasjesweer en vormen de overal geparkeerde en rondrijdende motoren een kleurrijke, geordende chaos. De plaatselijke supermarkt ontdoen we van een lading voorgegaarde hamburgers, broodjes, groenvoer en flessen water. Verdeeld over de motoren krijgen we alles mee. Terug naar onze bivak. Bij de ingang komen we Kitty en Jan tegen die we naar onze tenten loodsen. Hun tentje pas er nog bij ondanks de drukte. Steeds meer grasgroen wordt veranderd in tentbivak. Hoever zouden ze met de nummering van de polsbandjes zijn? Tegen de 2000?
Een lichtelijk gefrustreerde Ralph parkeert zijn brommert bij ons. We laten hem even. Met verbazing kijk ik hoe hij uit slechts 1 zadeltas een tent, slaapzak en matje tovert. Even later arriveert ook Tako en weet zijn tent er nog tussen te proppen.
Ralph verrijkt mijn woordenschat: Vooruitkijkspiegels, dislectische autocorrectie, een glijdend zadel, koplampondersteuning (zijnde een toolrol) en dan al die woorden in een verhaal verteld. En waar dat relaas nou uiteindelijk over ging???

Wespen arghhhh. Hun biologische klok start begin augustus. Door de hitte zijn het er nu veel meer dan andere jaren. Zelfs hier in Retie. Bram maakt heel inventief een effectieve wespenval van een doorgesneden colafles. Het scheelt de helft.
Het geluid van een zware legerhelikopter boven ons trekt de aandacht. Hij cirkelt een paar keer over het terrein en vliegt dan weer verder. Big Brother is watching you? Veiligheidscontrole?, Tv-ploeg? Zijn de Belsen niet zo panikeerig als de Nederlanders als het om motortreffens gaat? Misschien moeten onze burgemeesters dan maar eens bij hun Belse collega’s in de leer?

BBQtime. Martine brengt de bbq’s op gang, Henny blijkt een “James Oliver” te zijn en Johan deelt ze uit. Een goed-geoliede machine. Ennuh wij eten ze natuurlijk mee op. De broodjes hamburger bedoel ik. Twee motorische deltavliegers geven een minishow weg.  Het heet niet voor niets Free Wheeling hier …..
De laatsten der Mohikanen arriveren. Smee parkeert z’n fiets door met een burn-out zijn achterwiel in te graven. De lading zand en gras belandt met een boog bij een stel Duitsers die verontwaardigd reageren. Logisch….

Ingegraven

Het is bloody hot. Te warm om ook maar iets te doen. Mirjam en ik lopen maar even naar het feestterrein. Misschien kunnen we daar afkoelen. Midden in een goed gesprek wordt onze aandacht gevraagd door een Belg. “Hebben jullie een mobiel bij je?” vraagt hij. Wij kijken elkaar verbaasd aan. “Nee, sorry”. “Maar ik wel” vervolgt hij. “Willen jullie dan met mij op de foto voor een selfie?” Ach ja, wij zijn de beroerdsten niet.
Vervolgens worden we ook nog eens door de 4 Retie-fotografen vastgelegd.
Rare mensen die Belsen.

De rest van onze clan ook maar even opgehaald. Er speelt een rockabilly bandje, het bier is koud. Het gras is groen, toch heb ik Harold nog niet op zijn blote voeten zien lopen. Een tik op mijn schouder. “Hey, ben jij hier ook?!” Vervolgens sta ik 2 uur geanimeerd bij te praten met Plastic. Gunlaw op het hoofdpodium, ze doen hun best maar halen het bij lange na niet bij het origineel.
Tussendoor een Erotic (rode oortjes) Show van Kelly en Mr Anoniem. Om mij heen hoor ik zeggen dat zij wel geheel ontkleed gaat en hij wat met zijn handdoek speelt voor zijn edele delen. Dit keer hebben we echter mazzel. Hij laat hem zien, weliswaar op het allerlaatste moment, maar toch. Aan de vorm te zien betwijfel ik of het echt is.
Wel respect voor ze, ik doe het niet na.
Koyle komt theatraal als Matrix het podium op, mooie openingsact.
Ze rocken de tent met verve helemaal plat, Retie schudt op zijn grondvesten.
Voorin gaat het helemaal los, er werd nog net niet ge-stage-dived.

Hot Tube

Cool down bij de Hot Tube. Harold, onze Daddy Cool kan zich niet inhouden en glijdt in zijn ondergoed het bad in. Er ligt een laagschuim op. Volgens de verhalen eiwitrijk schuim. Als vrouw kun je er (on)gewenst zwanger van worden…..
Geef mij het kampvuur maar. “Jij lijkt op de zanger van Whitesnake” zegt een motorrijder. Mr Red lacht een keer, wordt er verder niet koud of warm van.
Het vlammenspel prikkelt op een of andere manier altijd mijn fantasie en herinneringen.
Eigenlijk meer stille verlangens naar vrijheid, naar niks moeten.
Ondanks de grote diversiteit aan mensen, clubs en nationaliteiten, heerst er een gemoedelijke sfeer en saamhorigheid bij dit soort meetings.
Daar kunnen ze in Breda echt nog een puntje aan zuigen.
Harold is inmiddels uit het bad geklommen en hoopt bij het kampvuur op te drogen.
Vreemd genoeg blijven de vrouwen bij hem uit de buurt….
Tijd om onze bivak op te zoeken.  Brrrr , het is flink afgekoeld. Er heerste een serene rust, met hier een daar snurkende en andere geluiden. Ook dit keer blijven de tentharingen in de grond en de scheerlijnen staan. Voor onze tent ligt iets wat er vanmiddag nog niet lag. Ik kijk nog eens goed. Smee slaapt blijkbaar liever onder de blote sterrenhemel, in een slaapzak. Heeft wel wat afgezien van de beestjes en als het regent……..

Sweet dreams

DE ZONDAG VAN RETIE
Al vrij vroeg sta ik onder de goed warme douche. Even m’n spieren losweken.
Daarna in de rij voor ontbijt. Zo te zien zijn er weinig Garfieldjes. Bram is Lemmy vandaag. Hij heeft bijna geen stem meer. Natuurlijk staan wij in de verkeerde rij.
Zijn we net aan de beurt. Al die tijd verheugd op eieren met spek.
“Sorry mensen, de eieren zijn op, we hebben nog wel spekjes!” Mh, das dan weer minder. Het wordt dus droog brood met wat beleg. Boter is ook op….
Ralph weet nog ergens wat eieren te scoren en deelt die heel lief met ons.
Moeten we dalijk in die hitte nog gaan afbreken pffffff.

Verzamelen bij de Uitgang. Velen met ons aanvaarden de terugreis.
Zo ook 4 ambulances die met patiënten aan boord het terrein af rijden.
Wat voor verhaal zou daar bij horen?
Smee moet ff tig keer aantrappen om z’n brommert aan de praat te krijgen.
We kunnen vertrekken. Jos zorgt vervolgens voor een relaxte rit terug naar huis.

AFTER RETIE
 ’s Avonds blijkt Retie voor mij all-inclusive te zijn geweest. Een virusje met verlatingsangst (of weinig zelfvertrouwen) is meegereisd. Ralph blijkt het broertje daarvan te hebben. Toch apart, wij hebben geen fysiek contact gehad met elkaar.
Of zou het van dat ene luchtzoentje zijn geweest op de A16?
Misschien toch te dicht bij de Hot Tube gestaan? Veteranenziekte?
Achteraf gezien hadden wij beter in de Jacuzzi kunnen plonsen dan er naast staan.
Harold heeft nergens last van dus…….
Wordt vervolgd!

Links:
http://www.hdckempen.be/hdckempen/public/nl/gallery.asp

De zaterdag van Leopoldsburg 2014

De zaterdag van Leopoldsburg is voor mij de dag, al jaren, van de Leopoldsburg Harley Days wat een heel weekend is, inclusief kampeerweiland, en ’s avonds goede bandjes. Paar jaar geleden ben ik toch maar een keer dat hele weekend meegegaan op uitnodiging van vrienden. Tentje tussen de opgedroogde koeievlaaien, ik blij dat het toen niet regende. 2 douches voor het hele terrein. Back to basic en niet zo nauw kijken. Maar ’s avonds vond ik het er maar tam aan toe gaan. Nee, geef mij maar de zaterdag in het centrum van het dorp.
Dit jaar eindelijk weer met Snake. Op de weersvoorspellingen vertrouw ik niet meer. Voor vandaag vorspeld: bewolkt, regen, onweer en hagel. Ondertussen was het al flink broeierig warm en schijnt de zon. Maar Alex had zijn regenpak meegenomen. Dus het bleef mooi weer. En mocht het toch gaan regenen dan bleef hij solidair aan ons, trok hij hem niet aan. Das dan weer lief toch?! Rond half 1 vertrokken we met 5en uit Waspik. Eerst klein stukje snelweg tot Tilburg. Dan binnendoor richting Reusel, Esbeek (sorry Hutten) Postel  en Lommel. Daarna beetje sightseeing omdat Corné en Alex ff de weg kwijt waren. Maar Alex navigeert op de zon, en dus komt het goed. En inderdaad, kwart voor 3 rijden we Leopoldsburg. Dit keer niet via de betaalde ingang, maar gewoon achteraf in de schaduw parkeren. Eerst even wat lossen. Tot mijn lichte verbazing zijn de Belsen heel proper. Tenminste het bordje met “verplicht handen wassen” valt me nu pas op! Vrienden van Corné en Marella weten ons snel te vinden te daar. Even voorstellen en bijpraten. De Gayparade en Retie komen ter sprake. Allebei volgend weekend.

Handen wassen verplicht

We lopen over het plein met kraampjes naar “de rotonde”, de plek voor fotografen en toeschouwers. Het kijken en bekeken worden. Even wat drinken en dan door naar de “worstenkraam”. Al snel weten we wat dat is. Worsten in een baguette met mayo, curry, een lading zuurkool en augurken. Zet dat maar eens aan je mond, en zonder knoeien.  Daf en ik houden het bij een beschaafd broodje hamburger.  Iets beter hanteerbaar… Opeens voel ik 2 handen op mn rug en hoor een gezellige lach. Jeanette en Jan! Ze waren toch naar Leopoldsburg gekomen op mijn lichte aandringen. Ze kenden dit niet maar vinden het geweldig! Ze hadden al gekeken of ik ergens op een tank van een motor lag, maar dus niet. Nog niet, komt nog. We lopen verder, het is goed druk, mooie motoren, veel divers pluimage, maar minder verkleedpartijen op de motor, en ik mis onze badkuip. Hij is er dit jaar niet bij helaas. De laatste keer dat ik die zijnspan zag, was deze vol water en schuim. 3 stoere mannen in bikini er in. En een lol dat ze hadden, en wij ook als publiek.
Daf kijkt dr ogen uit, is ook haar eerste keer daar. Af en toe stikt ze bijna in de rubberdampen die blijven hangen in de mist na een zoveelste burn-out.

burning rubber
(foto v Willem Vernooy)

Ik zie mijn maten voorbij rijden en spring voor hun motor. Jan op de motor, Stephano op de bierton erachter. De mannen zijn blij me te zien en ja ik moet op de tank. Marella wil wel op de bierton. Zij maken hun rondje af, wij lopen naar voren bij de Tank waar ze altijd parkeren. We laten de ride-in maar even voor gaan. Het is veel te warm in die drukte, tegen de 30 graden inmiddels en geen regenbui  te zien….. Half uurtje later zit Marella voor Stefano op de regenton en lig ik bij Jan op de tank. Show your tits langs de kant, nou echt niet, zit ook niet meer zo strak in mn vel. Kijk als ik nou 20 was, waarom niet? Op naar de rotonde, ondertussen bij kletsen met Jan. Ja hij zag genoeg en kijkt naar mijn voorgevel.  Ahum, ik bedoelde de weg dus. Ja, die ook …..

Veronicazit

Op de rotonde natuurlijk de fotografen. Even blijven staan. Close-ups. Een bedankje en dan herken ik een van hen: Willem.
In de brandende zon druk bezig met zijn hobby. Tsja je moet er wat voor over hebben. We rijden weer, Stefano zit zo hard op de regenton te wippen dat Jan de vibrering in zijn motor voelt. Marella vermaakt zich daar wel zo te zien. Na de rotonde stopt Jan.
Ik merk al gauw de reden. Marella en ik worden helemaal nat gespoten met waterpistolen. Vervolgens champagnefles aan onze mond. Marella krijgt ook nog een Pernod-ricard en we krijgen ook bier (blauwe Jupiler) aangeboden. We geven ons er helemaal aan over en met de hitte een welkome koelte. Redelijk doorweekt gaan we verder. En jan doet nog een extra toegeeft. Weer naar die rotonde en daar voorbij. Nog meer champagne en er worden ijsklontjes tussen mn decolleté gestopt. Geweldig toch?! Nu zijn we echt helemaal doorweekt. Mijn broek en kruis zijn ook ingezegend! Eenmaal afgestapt ruiken eigenlijk meer meuren we naar de alcohol. Marella en ik duiken de w.c. in bij de Chinees. T-shirt in de w.c. uitspoelen met zeep. Echt groot was het daar niet en als iemand moest plassen, ging dat met moeite. Een Belse madammeke ziet ons zo bezig en geeft een ons vochtige geurdoekjes. Om de ergste geuren weg te halen. Daarna helpt ze ook nog mee mijn t-shirt aan te trekken die van alle kanten opstroopt. Zelfs Marella moet nog ff meehelpen. Eenmaal aangekleed krijgen we nog een doekje mee om tussen ons decolleté te stoppen. Lieve, spontane hulp uit onverwachte hoek.

nog meer hulp!

Nog even bijpraten met mijn maatjes die ik al een tijdje niet gesproken en gezien heb. Stephano was natuurlijk weer geïnterviewd door een Belse tv-ploeg. Hij krijgt het toch ieder jaar weer voor mekaar. Voor de entourage op zijn helm was hij dit jaar zeer vindingrijk. 2 bezems en een tak van zijn palmboom. Het stond hem goed, maar hoe krijgt hij het verzonnen?! Een fantasierijke geest heeft hij.

Don Stefano

Jan had ook iets origineels voor zijn outfit. Een vlecht onder zijn helm, van de staarten van zijn 3 zussen. Trouwens, Stefano is zijn lange haren (nee niet zijn wilde haren ) ook kwijt. Die had hij gedoneerd aan de Kika stichting. Maar die bedankte beleefd, want zijn haren zijn…grijs. En dat willen de kinders niet. Afijn, dit stond hem ook goed, eerlijk is eerlijk. We zwaaien ze uit en lopen op ons gemak terug naar het pleintje. Marella verzucht dat die 2 mannen net vrouwen zijn. Bij elk kraampje moeten ze kijken en elke motor wordt in details ontleed. Met woorden dan he. Ik scoor nog een rvskruis en belandt bij een kledingkraam. Mijn oog valt op een soort van kruising van broek en chaps. Niks kitsch, gewoon mooi en dik leer. Ze hadden er voor de sier een string onder gedaan. Zegt Corné: je moet die even passen. En wijst op de string. Er zat ook een touwtje aan de string. Zegt Corné: dat is voor houvast als je achterop zit. Ik kijk hem aan.. De vent van de kraam, is een Duitser, spreekt Engels maar verstaat ons blijkbaar goed en ligt helemaal in een deuk. Heb ik weer. Toen hij uitgelachen was, kon hij uitleg geven en blijkbaar zijn de prijzen nog onderhandelbaar. Now we are talking. Hij staat op iedere motorbeurs, maar niet op de Bigtwin. Wel in Faak. Moest ik maar in Faak komen passen. Yep, leuke uitdaging …..

zonder woorden

Tegen 7 weer bij de motoren en nog steeds warm. Ergens onderweg nog even wat eten en dan door naar huis besluiten we. Via Kattenbosch naar Lommel waar we letterlijk 3 x een rondje om de kerk doen en dan de weg vinden naar Luyksgestel. Onderweg komt een ambulance ons tegemoet met zwaailichten en veel haast. Ik denk nog, zal toch niet voor Leopoldsburg zijn? Achteraf hoor ik van Willem dat een motorrijder met 2 vrouwen erop in de vangrail is beland. 2 ambulances en de gendarmerie moesten er aan te pas komen…….. Ploffen neer op een terrasje. Een Belse uitsmijter is dus een spiegelei op een geroosterde boterham. Voor mij en Daf precies genoeg. De rest gaat aan de friet. Ijsje als toetje. Mooi dagje zo.

De laatste etappe. Via Weebosch en Postel binnendoor weer trug. De zon die bezig is met ondergaan lijkt op de wolken te zweven. Alsof ze nog niet onder wil, de dag is nog veel te mooi. Maar de natuurwetten zijn sterk. Sterker dan die zon. Om half 10 stoppen we bij de bezinepomp in Wolluk. Even afscheid nemen van elkaar. Zoent wel lekker makkelijk zo met de helmen op. Marella vraagt zich of we niet al te veel champagne dampen achter ons hadden hangen. Wij verlangen naar een douche. Ff die champagne afspoelen. Kwart voor 10, na zo’n 200 km, parkeer ik Snake thuis. De zon heeft het niet meer gewonnen. De avond is ingezet en ik ga me eerst afspoelen en schone kleren aan. Verrek, alles is nat in mijn tuin. De voorspelde regenbui is in den Berg gevallen. Als ik eerder thuis was geweest, had ik niet eens meer hoeven te douchen ………

P.S.: We hoorden ook dat de Belse gendarmerie heel streng controleert op de kledij van motorrijders. Verplicht is : hele handschoenen ( dus geen halfjes of blote handen ), lange broeken, hoog schoeisel. Zo niet, krijg je een fikse boete………..

Veluwe op 10 wielen

Jacques was vandaag onze Tom-Tom, oftewel de Jacques-Jacques.
Wat communicatiemiddelen betreft stamt hij nog uit het Stenen Tijdperk.
Maar dochterlief heeft een IT-er aan de haak geslagen.
Deze a.s. schoonzoon heeft nu de eer om Jacques naar de moderne tijd
om te zetten.: internet, email etc….
Een man van de tijd, liever te vroeg dan te laat, en arriveerde om precies half 11 voor de koffie vergezeld van Joost en Bennie.
Mijn hoofd was nog niet helemaal helder na het gezellige feestje van gisteravond. Toch een beetje te veel wijn en limoncello in mijn lijf. Leuke herinneringen komen op tafel van ons gezamenlijk motor-verleden. Daf is weer te laat, as usual.
Afijn, even later kunnen we op pad, lekker zonnetje in de lucht en Garfield gaat met me mee op Snake.

Kater Garfield

Via vlotte binnenwegen door Hank, langs Heusden, Ammerzoden door naar Kerkdriel.
Voor mij glipt het achterwiel van Daf weg midden op een rotonde.
Gelukkig krijgt ze hem net op de tijd nog de bocht door.
Ze heeft even een tijdelijke hartverzakking zie ik aan haar gebarentaal.

De snelweg over naar Tiel en aan de andere kant met wat vlotte bochten weer onder die snelweg door naar Dielen. In Opheusden gaan we dijken. Gelukkig weinig zondagsrijders, lekker rijden en Garfield uit mn hoofd proberen te waaien.
Oversteken naar een volgende dijk om uiteindelijk te belanden op de Drielse Rijndijk.
Deze kende ik tot vandaag nog niet.
Nieuwsgierig kijk ik om me heen, tussen het rijden door natuurlijk.
Een kudde paarden in de uiterwaarden van de (Neder)rijn.
Aan het water staat er een op zn gemakkie te drinken en ik vraag me af waar de omheining of hekken zijn. Paarden kunnen zwemmen, dus ook naar de overkant.
Zou overigens een vreemd gezicht zijn als je zo’n paard op een pontje ziet stappen om aan de overkant te komen.
Even verderop de Drielse sluizen, imposant om te zien.
In totaal zijn er 3 stuwen in de Rijn.

De stuw bij Driel is in 1970 geopend.
Het grootste deel van het jaar is de stuw dicht (“in bedrijf”). Zo krijgt het IJsselmeer zo veel mogelijk zoet water en blijft de Nederrijn bevaarbaar voor schepen.
Ten westen, bij Amerongen en Hagesteijn, zijn de andere twee stuwen gebouwd. Rijkswaterstaat heeft de afgelopen jaren hard gewerkt aan de veiligheid (overstromingsgevaar) en natuurontwikkeling. Dat heeft geresulteerd in de afgraving van de uiterwaarden rond sluis- stuwcomplexen.

Drielse sluizen

Vlak voordat we Arnhem inrijden nog een bord met de tekst “Bevers” meer niet.
Neem aan dat die hier dan ergens wonen en af en toe oversteken of zo?
In Arnhem doen we blijkbaar even sigthsee-en of Jacques is gewoon ff de weg kwijt.
Dat laatste wordt natuurlijk gewoon ontkend.
Uiteindelijk schieten we het Kroller Muller Park in en parkeren bij Restaurant de “Stroop”. Een oude bekende van de “Die Hard Run”.
Lekker in het zonnetje, en ze serveren hier zelfs pannenkoeken met oma’s stoofpotje.
En ja, inderdaad, je krijgt dan een naturel pannenkoek, en de stoofpot mag je er zelf op doen. Voor mij zeker niet als lunch en zeker niet met Garfield in mn hoofd.
De pannenkoekenlunch is goed en de verhalen komen weer op tafel.
Ooit heb ik met Jacques een rit voorgereden. We waren aan het wachten op het pontje naar Dussen. Jacques stoot me aan wijst naar de aak/boot die voorbij drijft.
Mijn mond valt open van verbazing. Een vent die het dek staat te zwabberen helemaal in zn nakie. Ik ben zo verbouwereerd dat ik helemaal vergat om een foto te maken.
Motoren uit de grindbak vissen en verder back to nature. Althans we rijden door de mooie groene bossen van de Veluwe.
Otterloo, Galder en Putten komen op de route.
In Nijkerk is het weer sightsee-en, oftewel even verdwaald……..
Even oversteken naar Soest, waar onze J-J opeens van richting veranderd waardoor wij allerlei capriolen moeten uithalen om de juiste afslag te moeten halen.
Doen we gewoon ff, boze automobilisten, afijn ……….
Daar hebben ze trouwens hele mooie alternatieve bloembakken, in een sloopauto, daar waar ooit het kloppend hart van de auto zat: onder de motorkap.
Laatste stukje toch maar even asvalt blazen.
Voor mij zie ik een groene wagen, zonder waarschuwing naar rechts komen, ik kan nog net afremmen, Bennie wordt bijna van zn motor afgereden, het gaat net goed.
Blijken het 4 hoofddoekjes te zijn, tsja, met zoveel stof om je heen, heb je natuurlijk veel minder zicht. Pffffffffffft.
Tegen 5 belanden we heelhuids op het terras.
Nog even een koel biertje om de dorst te lessen.
En Garfield houdt nog steeds heel veel van mij ……

Easter Monday Rideout

De weersvoorspellingen waren slechter dan gister: tot uurtje of 1 zon, 22 graden! en daarna pittige regenbuien. Dus toen ik vanmorgen al heel vroeg wakker werd, lag ik in dubio. Wel of niet meerijden? Na 2 jaar afwezigheid met de ritten en omdat ik het beloofd heb, klim ik alsnog en met lichte tegenzin mijn bed uit. Ik rij mee dus.
Snake van stal gehaald. Mijn regenbroek kan ik nergens op hem kwijt.
Nou ja, dan maar als echte biker op pad. En met 22 graden droogt die nattigheid zo op.

Een uurtje later arriveer ik bij de Kogelvanger, waar de zon al lekker door komt. Welgeteld 36 motoren staan er. Mooie opkomst voor Marian onze voorrijdster vandaag.
Bestel ik een cappuccino, krijg ik op mn flikker van Peter de eigenaar.
Heb hem blijkbaar in R’veer bijna van zn sokken afgereden, paar weken geleden. En hem ook nog niet eens herkend, gezwaaid ofzo. Hij was echt lichtelijk gepikeerd.
Natuurlijk dikke knuf gegeven om het goed te maken.

De hele meute

Johan probeert zijn stem te verheffen en komt net boven het geklets uit.
Ik ben helaas vergeten wat hij allemaal verteld heeft, maar hij wenste ons in ieder geval een mooie rit toe. Marian trots voorop. Ze heeft er veel tijd aan besteed zag ik op facebook. Langs de Galderse plassen, en we duiken al snel binnendoor het Belsenland in. Wuustwezel en daarna nog een aanta voor mij onbekende plaatsjes.
En iedere keer weer verbaas ik me over de woordkeuze van de Belsen.
Verkeersborden met de tekst “graag traag” en “wees hoffelijk” zul je in ons kikkerlandje niet tegenkomen. Toch heeft dat wel wat. Oh ja, en bij een of ander minihuis een bord met de tekst “zo uit de hand te koop”. Daar moest ik ff over nadenken.

Oh ja en dan die wegen daar. Zijn het geen kasseien waardoor mijn nieren bijna in mn nek zitten, dan wel de onverwachte gaten in het wegdek, met de diverse uitwijk- manoeuvres. Plotseling overstekende ganzen, waarvoor natuurlijk netjes gestopt wordt.
Dan blijken we ook nog een “Manneke Pies” in ons midden te hebben.
Hij deed dat wel erg snel moet ik zeggen.
Er wordt vlot gereden, mooie wegen en dito omgeving.
Benzinestop voor de mensen die bijna op damp rijden of gewoon goedkoop willen tanken. Bij het vertrek aldaar testen Martina en ik onze uitlaten (we hebben dezelfde, alleen ander kleurtje, en die van haar blijven zitten ….) waarbij ik bijna achterop Fred knal. Om half 1 arriveren we op de Markt in het plaatsje Lier.

Lierse Markt

Het ene terras is wel erg duur. Bij het andere moeten we 3 kwartier op onze lunch wachten. Maar ach, 22 graden, buiten, en een lekker zonnetje.
Overigens drinken Johan en Fred alleen een cola.
Geen eten of zo. Blijkt dat ze nog aan het uitbuiken zijn van het luxe ontbijt wat Sjanny ze vanmorgen voorgeschoteld heeft. Leon rijdt meteen door, blijkbaar nog andere dingen te doen. En Edwin heeft dat na de lunch …..

Lierse lunch

Lier heeft als bijnaam “Lierke Plezierke”.
En ja, of ik wilde uitzoeken waarom. Het was even zoeken maar ik heb het gevonden.
De burgemeester van Lier verwoordt het als volgt: “thuis komen in Lier doe ik met plezier”. Wat verder speuren levert op dat Lier, naast de Poort van de Kempen, ook een bruisende, levendige en speelste stad is, het hele jaar door.
Een hele simpele uitleg dus…..

Lierse kerk

Om kwart voor 2 vertrekken we. Althans wij zijn zover, maar de Garmin van Marian nu even niet dus. Als dat euvel verholpen is rijden we binnendoor verder. Stukje bos, tussen de weilanden door. Een ambulance die met veel kabaal op een smalle weg ons voorbij wil. Dit keer weinig kasseien, maar veel drempels en andere hobbels.
Zandhoven doet zijn naam eer aan. De weg is verspert, maar wij rijden gewoon door.
Gokje wagen is nooit verkeerd. Maar deze rotonde is wel degelijk opgebroken.
Johan en Marcel gaan even verkennen. We krijgen het sein “safe”.
Okay, stofbril op,  beetje cross-country, stof happen en we zijn heelhuids aan de andere kant van de rotonde. Inmiddels is de lucht aan het betrekken. Blauw wordt grijs en de zon is verstopt. Het scheelt gelijk 10 graden. Brrrrr.
In de buurt van Hoogstraten, bij een afslag naar Breda, haak ik af.
Andere verplichtingen roepen me naar huis.
De rest rijdt door naar de Kogelvanger voor een afzakkertje, waar mijn mattie me kwijt is. Toch fijn als je gemist wordt.
Anyway, het waren 180 mooie kms en een goede invulling van 2de Paasdag.
En de regen moet nog vallen……..

Mini Paasritje

Goed weer voorspeld, zon en een wolkje, mooie temperatuur.
De eieren zijn gevonden en opgegeten, de paashaas is het bos weer in.

(De mythe van de paashaas: De Germaanse godin Ostara zorgt ervoor dat de lente begint. Het verhaal gaat dat de godin in een bepaald jaar ietsje te laat was en de lente pas laat op gang kwam. Om haar fout enigszins goed te maken, besloot ze een jong vogeltje dat bijna door de kou bezweken was, te redden. Maar de kou had zijn werk al gedaan: het vogeltje kon niet meer vliegen. De godin veranderde de vogel daarop in een haas. De haas was één dag in het jaar in staat om gekleurde eieren te leggen: op de dag waarop Ostara werd vereerd).

Ostara

Het kriebelt, dus tijd voor een ritje.
De start vanmorgen was een beetje rommelig.
Snake was verzopen en moest door Leon even over de drempel geholpen worden.
De eigenaresse van Purple had last van de wet van Murphy.
En toen we dan eindelijk onderweg waren, werd Sporteke verkouden (iets met carburateur bleek later) en moesten we die even naar huis brengen.
We laten Maris helaas achter en rijden met 4-en verder, nieuwe poging.
Leon is de leader van de klein pack. Even klein stukje snelweg.
Dan bij afslag Hank er af en de binnenwegen op.
In deze contreien heb ik vaak genoeg rond gereden, maar dit stukje herken ik toch niet.

Na Hank rijden we door een mooi stuk polder, aan weerszijden van de weg fleurig voorzien van bloeiend koolzaad, zonnig geel afgewisseld met speelse groene grassprieten.
Verderop in een wei staan 3 Painter horses nieuwsgierig maar ook afwachtend ons in de gaten te houden. Voor mij een beetje western-magie als ik dat soort paarden zie.
Gisteren reed ik op een magie, Magic heet ze. Normaal gesproken redelijk handelbaar, maar we zaten deze keer niet op dezelfde golflengte. Zij dacht dat ze een opgeladen Duracell batterij was, die dus heel lang mee gaat. En ik ……… moest proberen om er de rust in te krijgen. Nou, dus niet, dat werkte averechts. Die merrie helemaal verhit, nu echte een hittepetit, ik heb mn ochtendgymnastiek weer gehad en mn instructeur was lichtelijk over de emmer. Afijn…………
De polder na Hank reden we dus.
Via Almkerk, we pakken een puntje van Woudrichem, de dijk op en langs het water naar Giessen waar we de afgedamde Maas oversteken.
Rakelings langs Zuilichem, Zaltbommel laten we letterlijk links liggen.
Dan richting Velddriel waar we even sightseeing doen.
Er waait trouwens een stevig Oostenwindje vandaag. Niet koud, maar we voelen hem nu wel goed in onze wielen. Wil je een bochtje door, houdt die wind je tegen…….

Terrasje in Hedel.

Hedel

De wind heeft overal vrij spel. Gooit het reclamebord om, lanceert een helm op de grond, onze spullen moeten we verankeren. Gelukkig hebben wij zelf te veel last van de zwaartekracht om meegesleurd te worden. In de loungehoek is het goed te doen.
De mannen aan de pannekoek. Poedersuiker is nu niet zo’n goed idee ….
Wij de dames, doen bestellen iets gezonders.
Daf en ik weten nog dat “vroeger” alles gewoon dicht was met Pasen.
Zowiezo eerste Paasdag. De supermarkten bij mij in de buurt houden die traditie nog goed in ere. Waardoor ik deze week op rantsoen moet.
Joost woont echter boven de Jumbo en die was vandaag gewoon open in Breda.
Dat had ik dus ff moeten weten.
De route was blijkbaar voor Leon ook nieuw, vooral het eerste stuk.
Blijkt ie een Tomtom app op zn telefoon te hebben.
En die telefoon zit met klittenband op z’n tank.
Je moet er maar op komen en het blijft nog zitten ook ondanks alle Harley-vibraties…

We besluiten om Oisterwijk maar over te slaan en op ons gemakkie binnendoor terug te rijden. Een gezette man met een overduidelijke Harleyjas, maar zonder motor, slentert nieuwsgierig naar onze motoren. De eigenerasse weet te vertellen dat hij die jas altijd aan heeft en vlak bij woont. Aha, dat verklaart al veel.
Na een kort social talk bestijgen we onze stalen rossen weer.
De brug bij de Maas over. Door Hedikhuizen en even Heusden in, met die hele fijne kaseienstraatjes. Gratis massage ………
Door de polder, bij Waalwijk de dijk op. Joost en ik moeten even weten of het viaduct bestand is tegen onze uitlaten. Het viadact wel, maar de 4 paarden in het weiland er achter krijgen een lichte hartverzakking. Sorry ……
Uiteindelijk via Raamsdonk weer naar den Berg voor een afzakkertje.
Een gezellig spontaan ritje, gaan we weer vaker doen!

Bron:
http://www.thespiritofthegoddessis.nl/Jaarfeesten/Ostara/TekstOstara.htm

Een zonnig ritje met de Sisterhood

Op uitnodiging van Annie ging ik vandaag op een Sunny Sunday mee op pad met de Sisterhood. En ja zoals de naam al doet vermoeden: een meiden motor clubje.
De Bilt voorspelt 18 tot 20 graden, dus dat gaat helemaal goed komen.
Als de D-pitamientjes van de zon nou ook nog eens mijn verkoudsheidsbacillen killen, ben ik helemaal happy. Afijn, ’s morgens eerst al een app dat ze 3 kwartier later zijn.
Geen probleem. Ik installeer me op het bankje voor mijn huis, lekker in het zonnetje.
Motorblad mee. Eerst de column van Jan Dirk Onrust “Rusteloos” om te lezen wat voor avontuur hij nou weer meegemaakt heeft. Dit keer gaat het om de ontdekking van een daverend stukje Alpenweg in het o zo vlakke Nederland.
Een hellingspercentage van maar liefst 22% en met haarspeldbocht.
Te vinden op de Keutenberg in Zuid Limburg.
Verboden voor motorrijders, met uit zondering voor bestemmingsverkeer.
En ja als je bestemming Keutenberg is, ben je bestemmingsverkeerd redenen ze.
Ik vind het wel goeie, die ga ik onthouden.
Kijken of de politie daar ook in trapt…..

Op de brug hoor en zie ik 2 Harleys, dan even niet, dan weer wel ….
Zijn ze dat nou wel, of hebben ze de short-cut gemist?
Maar even later staan ze voor mijn neus: Marian en Annie.
Even een sanitaire stop en rookpauze bij mijn casa.
Ik stel voor om binnendoor naar Cees te rijden en maak daar een mooie proloog van met wat sight seeing.
Via de Tol naar den Hout waar we de bossen in duiken.
Een oude Harley-zijspan is blijkbaar de weg kwijt en stop gewoon op de weg.
Hij zet t span zo in zn achteruit zonder om te kijken. Afijn ……

Zoiets, maar dan anders ..

Dan nog stukje Oosterhoutse bossen om vervolgens in Terheijden uit te komen.
Door de polder door naar Wagenberg, waar Cees ons met een big smile begroet.
Binnen een half uur zijn we compleet, met zessen vandaag, is de inwendige mens bijgetankt en weten we waar de rit naar toe gaat: De Sint Jan ……
Op voorstel van Ingeborg. Ondertussen begint het al aardig drukker te worden bij Cees. En ik snap nu waarom de bikers uit Belsenland hem weten te vinden.
Door zijn tietshirt met de opschrift: “HDC Hoogstraten” waar hij dus lid van is.

Bij Cees / De Put

Even later bestijgen we onze motoren en worden uitgeleide gedaan door de man, zoontje en de twee lobbesen ( Rhodesian Ridgeback uut Afrika ) van Ingeborg.
We volgen Marian en haar Garmin binnendoor via Made naar Geertruidenberg.
Ik heb een motoragent in mijn kielzog ontdek ik en hij blijft een tijdje achter ons hangen.
Of hij geniet van het geweldige uitzicht voor hem :-), of hij is onze kentekens aan het checken…. In Raamsdonk raak ik hem kwijt.
Of hij is oververhit geraakt door al die fraaie achterwerken, of hij kan ons nergens op bekeuren. Flauw hoor.
We steken de snelweg over de polder in. Dan de Maas over ( of is het de Waal?) en verder de polder in. Dan gaan we opeens terug naar de snelweg, weer bruggetje over bij de Maas, polder en tanken. Marian stond bijna droog…..

Verder binnendoor, weer een water over richting Heusden.
Door naar Herpt waar we heel rustig een groepje Friese paarden met dankbare berijders voorbij rijden. Respect voor elkaars paarden heet dat.

Robuust Fries

Uiteindelijk belanden we in de contreien van Nieuwkuijk waar we zelfs een heuse helling nemen, weliswaar een kleintje en zonder haarspeldbocht, maar toch.
Verderop stagneren we op een doodlopende dijkweg, toegankelijk voor fietsers. Ik voel Annie denken.
Dat hebben we vorige week wel gedaan, maar met 6-en zal dat niet zo door het publiek gewaardeerd worden. Maar ze gaat voorop en weet uit haar verleden als verwoed wielrenster nog de gewone weg binnendoor naar Den Bosch.
Langs een natuurgebied, een soort van onder water gelopen weilanden vol met witte reigers of albino-ooievaars. Ik kon het helaas niet zo snel achterhalen.
Vlak bij het Jeroen Boschziekenhuis dus.

bij de Sint Jan

De Sint Jan onthaalt ons met een blij klokkenspel van wel een kwartier lang.
Dat had niet gehoeven hoor. Pfffffff.
Wel plek voor onze motoren, de terrassen zijn echter bomvol.
Mireille weet echter een paar stoelen te regelen.
Marian neemt afscheid, ze heeft nog een andere afspraak.
Half uurtje later stappen ook wij weer op.
Over de snelweg terug, niet harder dan 100 omdat Christel haar nieuwe Sportster nog aan het inrijden is. Ik zet de ladies af bij het terras van de Witte Hemel in den Berg.
Zij borrelen nog even na. Voor mij helaas niet, want ga ik me zo wijden aan mijn job als Florence Nightingale. Overigens wel met liefde en plezier. Alles heeft zijn charmes.

Zo’n dag moet je eigenlijk afsluiten met een blik op de ondergaande zon, houtvuurtje en een limoncello. Simpel nagenieten.
Of om het met Ingeborg’s woorden te zeggen:
made some noise with my sisters, saw the sun go down at the end of the highway, got home and released a kong ming.
Mijn conclusie: de Sisterhood is een leuk en gemêleerd gezelschap meiden met een no-nonsense mentaliteit. Goedgekeurd dus :-).

Bron:
Promotor maart 2014

No Harley Dag 2013

Sinds 1989 laten ronkende motoren hun decibellen door de Bredase binnenstad rollen. In het centrum van de stad was die dag 22 jaar lang de immens populaire Harleydag. Drie jaar geleden gooide de organisatie de handdoek in de ring. De goede sfeer zou worden aangetast door de strenge veiligheidseisen van de gemeente, luidde de motivatie. Aldus een artikel in BN De Stem.

Voor ons en menig andere Harley/Motorrijder was dit geen reden om Breda op de derde zondag in augustus te mijden. Wij en zovelen met ons weten dat op 18 augustus Breda in het teken staat van de derde No Harleydag. Op facebook circuleren de T-shirts, kroegen die bandjes hebben geregeld en de protestrit (11.45 uur verzamelen bij café Parkzicht).

No Harley Dag Shirt

Het weer werkte in eerste instantie niet echt mee. Om 8 uur: regen. Om 9 uur: regen. Om 10 uur: regen wordt nadruppen. We gaan!
Snel ontbijtje naar binnen gewerkt, Shirt even uitdiepen voor de sexy look, Snake van stal gehaald en op weg naar Co.
Toch nog een paar druppels gevangen onderweg, maar ik arriveer redelijk droog.
Na een paar keer kick starten krijgt Co dan toch zijn caféracer aan de praat.
En ja hoor, we zijn bijna bij de Mac of een flinke bui ontlaadt zich van de nattigheid.
Snel parkeren en schuilen, wat de andere 3 ook al doen.
Even koffie, en bui afwachten. Jan is al een beetje pissed.
Onderweg vanuit den Bels heeft ie ook al een bui te pakken gehad.
Spijkerbroek zeiknat, hij heeft zelfs niet eens een regenbroek…….
Leon is nog druk bezig met wakker worden. Heeft een zware nacht achter de rug.
Nee, niet van een feestje, maar hun dochtertje hield hem uit zijn slaap.

Tegen half 12 wordt het dan echt droog, we gaan ervoor.
Bij Parkzicht is het droog en al erg druk. Zelfs de zon komt er voorzichtig door.
Dat komt helemaal goed vandaag!
Ook trikers, Honda(Harley)s, Yamaha(Harley)s, MotoGuzzi’s rijden zo te zienmee.
Gezellige boel. Politie is ook aanwezig, maar vinden het ook wel gezellig zo.
The Viking komt me begroeten en vertelt subtiel dat de versterkinstroepen (politie) de rit gaat begeleiden, anders had hij hun motoren verbouwd.
Toch mooi dat iedereen hart heeft voor deze No-Harley-Dag.
Omroep Brabant is er ook als de kippen bij …….

Parkzicht

Een oudere man met de fiets aan de hand, komt een beetje verbaasd/nieuwsgierig bij ons informeren. Het is toch geen Harleydag? vraag ie. Nee klopt precies, zegt Theo die ook mee rijdt met zijn zelfgebouwde bobber.
De man is een beetje van de wijs. Andere jaren was het toch wel altijd Harleydag, vraagt ie. Jaha, maar daarom is het nu geen-Harleydag. Wat wij dan gingen doen? Protestrit rijden. Mijn zoon rijdt ook motor en die is er niet, ik ga hem meteen bellen , zegt ie. Zoonlief vertelt hem vervolgens dat hij aan het sleutelen is aan zijn motor (wij kunnen het gesprek helemaal volgen……). Pa zegt dat ie zo snel mogelijk maar de stad moet komen want het is nu “geen-Harleydag”. Zoonlief zegt natuurlijk braaf ja, want pa hangt tevreden op.
Hij heeft het toch maar even geregeld…..

Half uur later dan gepland rijden we weg. Ik weet niet eens wie voorop rijd.
We mengen ons in de stoet motoren, ik denk toch wel zeker 300 of zo.
Dit mogen we door rood rijden, althans we doen het gewoon.
De stoet blijft een stoet, valt niet uit elkaar, op kruispunten krijgen we netjes voorrang.
Wel relaxed rijden zo. Binnendoor naar Dorst, om een andere groep op te halen, waar een kermis ons pad belemmert.
Omdraaien, bikes parkeren en een half relaxen in het gras.
Een stoer hdpk paard stapt heel ontspannen langs de motoren alsof ze dat dagelijks ziet en doet. Mooi gezicht.

HDPK paard

Leon moet ons helaas verlaten om het thuisfront te helpen.
Opeens komt er weer beweging in de hele groep.
Als we weg rijden zijn we een flink stuk langer geworden.
Aantal wordt schatten, 500 ?
Binnendoor trug naar Breda en via de haven rijden we om 2 uur de stad in.
Hoop bekijks, veel mensen, weinig polisie, en natuurlijk fotografen en filmers.
Geeft toch wel weer een geweldige adrenaline-kick!

Motoren parkeren en goed verankeren en we lopen terug naar de Bruine Pij.
Daar zit de sfeer al goed in en speelt een leuke band.
Tuurlijk is het er keidruk, maar das juist geweldig.
Triker Sjaak is er ook met zijn V8 en vrouw. Hij heeft me zelfs gefilmd.
Aan de non-beer vandaag, we horen in de wandelgangen dat er veel controles zijn buiten de stad en al enkele bikers zijn bekeurd.
Tsja, als ze het niet kunnen verdienen met het door “rood” rijden, dan blijkbaar zo ……
Afijn, natuurlijk veel bekenden, veel verhalen over “vroeger” van de echter Harleydag, lekker zonnetje erbij, wat hebben we het toch weer slecht.
Oh ja, ik vergeet bijna onze Don Stephano die weer in vol ornaat en met veel kabaal duidelijk aanwezig is!

Don Stephano

Ook mijn  T-shirt gaat zelfs close-up op de foto.
En Snake staat bij een man op zijn rug. Gekocht in de USA vertelt ie.
Mh een keer internet afspeuren dus voor een vrouwelijke variant.
Shirt bedoel ik dus ……..
Het blijft gezellig tot in de late avond.
Maar ik zet Snake tegen 9 toch maar moe en voldaan op stal.
Dit moeten we vaker doen of gewoon blijven doen.
Statement is weer gemaakt en zo ongedwongen en relaxt kan een niet georganiseerde Harleydag dus zijn!

Central Harley-Day Veghel

Vandaag, 5 mei, Bevrijdingsdag.
Maar ook een hele mooie en zonnige dag om je motor uit te laten en je hoofd leeg te maken. Dus gisteren voor de zoveelste keer de uitlaatschilden op Snake vastgezet en nu goed (hoop ik)!. En vanmorgen met Ray naar Oosterhout gereden om mee te rijden met de Goodfellas. Ray twijfelde omdat wij de enige waren. Dat duurde maar even, want de rest kwam al aangereden.
Een aantal kende ik van gezicht omdat ik al eerder bij ze over de vloer ben geweest.
Leuke club, met gezellige mensen.
Tegen 12 even een discussie over hoe we rijden en wie voor rijdt.
Arno (met een hele gave apehanger) wordt de “Leader of the pack”.
Knap zoals hij met zijn motor rijdt….

Lekker binnendoor met 12 motoren en Snake begint af en toe te sputteren.
Nou ben ik dat wel gewend, maar dit was toch anders.
Achterlangs Raamsdonk, de polder in richting Elshout.
En aldaar besluit Snake om het gewoon af te laten weten.
Vanwege de politiebus die dan achter ons rijdt???
Ray in zijn ankers en Marri komt terug gereden.
Ze kunnen zo snel niks vinden. Geen losse onderdelen of kabels.
En nee, ik heb geen diesel getankt!
Even stationair laten lopen, onder lichtelijk protest.
Ik krijg het advies om in lage versnelling te rijden met het gas erop.
Met 3en rijden we naar Elshout waar de rest geduldig op ons wacht.
Best lullig om zo je entree te maken vind ik……en voel me beetje opgelaten.
Ze hebben maar gelijk een rookpauze gehouden.

Binnendoor langs Nieuwkuijk en Vlijmen.
Bij Den Bosch de snelweg op. Snake is redelijk trikkie, maar het gaat vrij goed.
Daarna op de weg langs het water naar Veghel.
Bij het eerste stoplicht blijft Edu stil staan.
Zijn koppelingskabel is afgebroken.
Even overleg wat te doen en ondertussen vraagt Ray subtiel aan de motor-agent achter ons of die even zijn alarmlichten wil aan zetten om de weg vrij te houden.

Marri instrueert Edu om zonder koppeling de versnelling in te trappen.
Wel moeten ze hem nu iedere keer aanduwen om hem in de eerste te krijgen.
2 man duwt Edu steeds aan als hij stil valt, weg wordt vrij gehouden door andere leden.
En zo tuffen we met een gangetje van 60 naar Central in Veghel.

Bij Central is het al een drukte van belang. Een gezellige drukte!
En warm. Motoren op slot, jas uit.
Edu gaat natuurlijk eerst een koppelingskabel regelen.
Snake laten we zoals hij is. Kan ik mee thuis komen zeggen ze..
Misschien vuile benzine. Whatever.
Het is al weer een tijdje geleden dat ik hier was.
Eerst dorst lessen, vette hap, nieuwe mensen leren kennen.
Beetje langs de standjes slenteren en niet veel verder komen omdat je dan weer bekenden tegen komt. Allemaal leuk en gezellig.
Een oudere man met de fiets aan de hand bekijkt me van top tot teen en vraagt dan heel serieus of ze die chaps ook voor mannen hebben.
Ik zeg, ja hoor, zelfs voor uw vrouw (ze staat wat verderop af te wachten).
Wat die man daar nou mee wilde????
Ray stelt me voor aan Jeannette en haar man Jan, we raken gelijk aan de praat over trikes.
Niet de geijkte, maar volgens onze ideeen.
Ik voel de zon ondertussen mijn huid verkleuren van wit naar warm-rood.
Je valt in Nederland van het ene uiterste in het andere met het weer.
Eigenlijk moeten we niet klagen, we hebben nu eindelijk zon!
Er staan ook nog een paar leuke hotrods, zelfs een oudje, die eerst heel bedeesd en rustig weg rijdt, maar vervolgens ff gas geeft en slipt. Wat een power zit daar in!

Tegen 4 vertrekken we weer. Met de helft, de rest is al weg en Jan met Jeannette achterop sluit aan. Edu is weer compleet. Nu hangt het weer van mij af zegt Marri.
En dat had ie niet moeten zeggen.
Snake is nu echt in verzet. Hoop gepruttel en geknal.
We rijden, maar daar is ook alles mee gezegd.
Ray gebaart dat ik in lage versnelling met hoog toerental moet rijden.
Maar ook dat is niet constant vol te houden. Ik kan niet harder dan 80 op de snelweg!
Ray is ook nog even “kwijt”. En natuurlijk wachten we ook op hem.
Meneer moest piesen …….
Uiteindelijk besluiten we dat de rest door rijdt naar de Pub en Ray brengt me naar huis samen met Jan.
De “reis” is lang. Steeds een stuk rijden. Dan motoren aan de kant. Snake afkoelen.
Boegies checken, kabels checken en weer rijden. Tevens rookpauze.
Dan gaat het 5 minuten goed en daarna is het weer foute boel.
De beide heren kunnen de oorzaak niet achterhalen.
Ray appt trouw bij iedere stop de stand van zaken door zodat de rest op de hoogte blijft. Is toch wel een unieke, maar mooie ervaring zo.

Tegen half 6 word ik netjes thuis afgeleverd.
Ik ben heel eerlijk gezegd blij dat we het gehaald hebben.
In de bochies kneep ik hem toch wel dat Snake juist dan zou haperen of stil vallen.
Mijn escorte bedankt ik vriendelijk.
Het was in ieder geval beslist niet saai zo’n ritje met de Goodfellas.
Voor herhaling vatbaar, tenminste, als ik nog mee mag ………

Leopoldsburg 2012

Echt uitnodigend was het weer vanochtend niet toen ik opstond. Even met Chicka overlegd die ik uit bed belde. We gaan gewoon, tis droog en vanmiddag komt de zon door. Zeggen ze. Toch maar voor de zekerheid regenbroek meegenomen. Dit HD-treffen heb ik al een paar keer op zaterdag bezocht en heb zelfs een weekend overnacht in het weiland met opgedroogde koeievlaaien. Dat was ook een hele belevenis.
Met zn allen 2 wc’s delen en gewoon niet douchen. Lekker stinken, maar omdat iedereen dat doet val jij niet eens meer op. Maar afijn, ik dwaal af.

Tegen 10 uur zijn Chicka en ik bij de Kogelvanger. Voor mij een long time no see.
Het merendeel van de rijders ken ik op 3 na. Ene Sander die een ritje komt “proeven”. En 2 van Amersfoort die gewoon gezellig meerijden op uitnodiging van Don Stephano. Ze moesten er wel een stukkie voor omrijden….

Na de koffie vindt Raf het tijd worden om te vertrekken. Met 17 motoren rijden we braaf achter hem aan. Via Chaam binnendoor richting Postel en Lommel. Onderweg rijden we regelmatig over nat wegdek. Wij rijden achter de buien aan dus . Goed geregeld Raf!
Ik word op de kiek gezet door Tonnetje: Ene Jan uit Amersfoort die met een wijnvat achter zijn Harley rijdt. Eentje die niet stil kan zitten op zijn motor blijkt wel. Zelfs met een I-pad maakt hij foto’s onder het rijden.

Via Balen komen we 2 uur later aan in Leopoldsburg waar het nog redelijk rustig is. Natuurlijk betalen we een 10tje om in het centrum te mogen rijden. Daarvoor komen we toch! Alvast een eerste rondje en dan parkeren we midden op de splitsing. Unieke plek. Helmen gaan in de ton. Tonnetje tovert er broodjes en blikjes bier uit. Lekkere lunch. Heeft ie goed geregeld. Zon begint toch weer aardig warm te worden en ik heb alweer spijt van mijn lange mouwen. Op de bikersmarkt komen we de rest weer tegen. Er worden hamburgers en friet gescoord. Sander heeft net een reis van 3 weken Frankrijk erop zitten met zijn Dyna en vertelt er enthousiast over. Raf krijgt het op zijn heupen en gaat rondjes rijden, zoals altijd. Dat is voor hem de kik.

Vanochtend was het hier blijkbaar ook nog druilerig, waardoor er minder bezoekers zijn dan andere jaren. Maar het is opgeklaard en de zon is weer goed warm. Tegen 3 wordt het drukker. De rondrit vertrekt toch nog met zo’n 700 motoren. In het centrum zijn zo’n 1300 motoren geteld. De straatjes en terrassen lopen vol met kijklustigen die zich vergaapten aan al die machines van hetzelfde legendarische merk. Daar hield de gelijkenis trouwens ook meteen op, want qua uitvoering en aankleding waren er geen twee gelijke exemplaren. Een Harley met aangebouwd ligbad of met aangekoppelde bierton, het zat er allemaal tussen.

Eenzelfde verscheidenheid vond je terug op de zadels. De ene rider al wat ruiger dan de ander, de babes in strak zwart leder in allerlei ongewone posities. Sommigen hadden wel een heel originele manier om iemand mee te nemen op de motor. (dit heb ik ff gejat uit een Belse krant, want ik vond het zo leuk beschreven!).
Tonnetje en zijn maat gaan rondrijden. Rasta-pruik op, shirts aan. Don Stephano op de ton en ik mag op de tank : Veronica-zit. Een hele eer en mn eerste keer.
Ligt best lekker en ondertussen kun je lekker ouwehoeren. Ik moest wel stil liggen zei hij, hij was niet van steen. Moest hij nodig zeggen, als hij ging schakelen was ik ook niet van steen.

Nog even een bierstop voor Stephano. We zijn goed op de kiek gezet en staan zelfs in een Belse krant!

Ik moet helaas op tijd weg en de meesten rijden mee terug. Rond half 5 al. Ik ga dus de Bikini Bike Wash missen op de markt en nog veel meer gezelligheid. Hoe meer bier op, hoe gezelliger het o.a. wordt in de badkuip!. Stephano rijdt voor naar de Kieviet en daar op het terras borrelen we nog even na. Ik ben ondertussen half doof van de open uitlaten van Sander. Dan geven die van mij toch echt wel een beschaafd geluidje….
De verdere terugweg houden we het gelukkig droog op wat druppels na.
Tegen 7 parkeer ik Snake bij mijn moeder. De teller staat precies op 222,2 km!
Als ik naar binnen loop, begint het me toch te hozen!
Had ik ff mazzel……

Nog wat pics:

Ritje Uithoorn

Zaterdag eind van de middag kan ik dan eindelijk Snake weer van stal halen. Het was een hoop geregel, maar ik ben vanavond en morgen vrij van verplichtingen.
Chicka en ik zijn er helemaal klaar voor. Ik rij Snake naar buiten, kleed me aan en druk op de startknop. Klik zegt ie en daarna hoop geratel. Het geluid herken ik helaas. Nog een keer proberen. Hetzelfde. Shit, lege accu. 2 weken geleden vergeten de druppellader er aan te hangen. Maar chicka onderneemt kordaat actie en haalt haar buurman erbij die een supercharger heeft. Mooi. Dat ding aan Snake gehangen en hij laadt gelukkig op. Pffffffffff.
Dre gebeld dat we wat oponthoud hebben, maar die stapt net uit de douche. Geen haast dus. Chika vondt het allemaal te lang duren. Of Snake wil proberen te starten, hij was nu 1/4 vol.  OK, en ja, hij heeft er zin in. Buurman bedankt en wij eindelijk om half 5 op pad.

Chicka rijdt voor. Zij heeft een garmin en ik vind dit weekend alles goed. Stukje snelweg. Dan eraf waar de garmin het helemaal niet mee eens is.
Ondertussen wordt mijn aandacht getrokken door een reiger die met zijn vleugels gespreid de zon staat te aanbidden midden in een weiland. Ik herken dit tafereeltje van een aantal jaren geleden. Doet een beetje mystiek aan zo.
Dit is al wel het zoveelste aparte dier wat ik de afgelopen dagen gezien heb.
Donderdag zag ik een ooievaar op een lantaarnpaal langs de A59. Vrijdagavond waren het er 7 maar dan langs de A27. Ik weet dat ze normaal gesproken nestelen op grote hoogte, maar wat ze op die lantaarnpalen te zoeken hebben zonder nest? Afwijkend gen of zo?
Ik ben verder helaas vergeten waar we geweest zijn. Vlak bij Uithoorn en via een mooi weggetje naar Amstelveen. Waar de vliegtuigen boven ons de landing inzetten. Het is net alsof ik ze bijna aan kan raken. Bij wijze van…………..
In Amstelveen ben ik de weg even kwijt. Beetje sight-see-en is nooit weg vind ik dan.
Een blond kind dat in de bakfiets van zijn vader zit kijkt vol aandacht naar ons en onze motoren. Hij blijft ons nakijken totdat ze uit zicht zijn. Dat is een Harley-rijder in spe!
Om half 7 zijn we bij Dre. Snake gelijk aan de oplader. Je weet maar nooit….
Een uurtje later zitten we gezellig aan de home-made kaasfondu en prosecco-rose.

De volgende morgen kom ik als laatste uit bed. Althans, ik was al vroeg wakker, maar had geen zin om op te staan. De zon schijnt al goed, dat wordt een mooi rijdagje!
Eerst ontbijten en dan pleite. Dre is onze gids vandaag.
Door het Amsterdamse bos naar de Schipholdijk, die langs de Ringvaart loopt.

In het Amsterdamse Bos, loopt evenwijdig langs de Ringvaart, de Schipholdijk. Als de zuidwesterwind erg sterk was, werd het water zo opgestuwd dat er gevaar voor overstroming van de Haarlemmermeer dreigde. Men bouwde toen de Schipholdijk om het wassende water tegen te gaan.
Toen de Haarlemmermeer werd drooggelegd was de Schipholdijk niet meer van nut vond men. Toch houdt de dijk nu het wassende water van de Ringvaart bij Nieuwe Meer, tegen.
De Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder is de ruim 60 kilometer lange ringvaart die rondom de Haarlemmermeerpolder loopt.
In 1839 is begonnen met graven door duizenden arbeidskrachten. De vaart is gegraven door het oude land, langs het toenmalige meer. Er werd zoveel mogelijk de bestaande kustlijn gevolgd, maar op drie plaatsen, Vijfhuizen, Lisserbroek en Huigsloot, werden bestaande landtongen doorgegraven die zodoende later in de Haarlemmermeerpolder kwamen. In 1845 waren de werkzaamheden voltooid en kon begonnen worden met de droogmaking.

Zo te merken langs het water en in de dorpen hebben de zonne-pietamientjes meteen een levendige uitwerking op mens en dier.
Langs de waterkant stikt het van de eenden en ganzen. Er is een druk verkeer met diverse soorten bootjes. Varende honden. Zonne-aanbidders. Terrasjesmensen. Vissers. Zelfs de Solex-club is op pad. En dan niet te vergeten de vele fietsers en wandelaars.
Af en toe is het  gewoon slalommen en tussendoor ook nog de bochten nemen.
Via Oude Meer, Burgermeer naar Leimuiden.
In het plaatsje Cruquius (Haarlemmermeer) staat een heel mooi oud gebouw, een voormalig gemaal.

Vlakbij de brug over de Ringvaart ligt het voormalige stoomgemaal De Cruquius, waarnaar het dorp is vernoemd. Het gemaal is op zijn beurt weer vernoemd naar een van de initiatiefnemers van de drooglegging van de Haarlemmermeer, Nicolaus Samuelis Cruquius. Het gemaal is nu een poldermuseum.

We steken over en rijden naar Alphen aan de Rijn, waar we de route langs de Amstel oppikken. Ons oud terrasje bestaat helaas niet meer. Familieproblemen horen we later op een vrij nieuw terras even verderop. De bazin houdt van vers en maakt alles zelf. Als het op is maakt ze bij, maar vandaag niet. Geen tijd. Wij hebben nog geluk dat we lekkere broodjes kunnen bestellen. Wel cosy zo onder een appelboom. En hier krijg je een lekker broodje haring. Niet uit de koelkast of zo, maar op kamertemperatuur zoals het hoort!

We passeren Zwammerdam, Weijpoort, Rietveld, Woerdense Verlaat en als laatste de Hoef. Tis nog steeds druk aan de waterkant. Complete gezinnen zoeken hun vertier op en langs het water.
De Harleydag in Uithoorn is niet zo groot, langs het water en heeft een hoog Amsterdams gehalte. Natuurlijk staan er weer mooie exemplaren bij, zelfs een grote Ford. Ja een auto dus. Imposant ding, heb hem helaas niet horen lopen. Zoiets moet toch wel een vibe hebben.

We begroeten Pablo uitbundig die blijkbaar erg blij is ons te zien.
Even verderop stuiten we op een paar bekenden, waaronder Raf. Gelijk aan het bier natuurlijk en dat is wel even lekke in die bloedhete zon.
Raf vraagt of we hen vergezellen op de terugweg. Gezellig toch.
Half uur later lopen we terug naar onze motoren. Ik hoor mijn naam roepen en sta voor 3 mannen die ik ken van de rit naar Barcelona in 2003. Zo af en toe kom ik ze nog op treffens tegen. Altijd een leuk weerzien.
Raf wil nog even langs de Amstel, de zelfde weg die we net gereden hebben. Ach ja, andere kant op beleef je toch heel anders.
Binnendoor naar Woerden en bij Utrecht de snelweg. Dre rijdt mee tot de McDonalds bij Meerkerk, hoeft ze niet meer te koken.
Om half 6 word ik netjes thuis gebracht door Raf en zijn maar die bij me in de buurt woont.
Al met al een leuke 300 km die we gereden hebben!