8ste Eggrun

Slechts 9 graden vandaag! Dat wordt in 4 lagen op de motor! Maar gelukkig hoefde ik er pas om half 10 te zijn.  Alles was verder al geregeld. Mooi. Eerst op mn gemakkie koffiegeleut bij mij motorstalling. Een goed begin dacht ik zo.
En inderdaad arriveerde ik precies op tijd met Snake bij De Kogelvanger. De opbouw was al in volle gang. Paashaaspak aan, schminck erbij. Martina, Kit en ik waren er klaar voor.

Jezus was er dit jaar al vroeg bij. Voor 10 uur al! Maar ja, roeping volgt.
Toch mooi dat die man er ieder jaar weer bij is en vol overgave het geloof vanaf zijn motor verkondigt.

Ondanks de kou was er een mooie opkomst aan motoren. Er zaten zelfs nog een paar andere paashazen bij. Uiteindelijk iets meer dan 100 inschrijvingen.
De echte Brabantse band ‘Ut Biks Kabaol´ was wederom van de partij en bracht er uitstekend de stemming in. Het goede doel voor dit jaar was de ´Regenboogboom´. Een stichting die kinderen met een ziekte of handicap hun eigen kracht laat beleven in elke situatie.

En natuurlijk wil iedereen met ons op de foto. Volgend jaar kunnen we daar wel een extra item van maken opperde ik. Eerst inschrijven en daarna samen met een paashaas op de foto!

8 verschillende groepen naar even zovele ziekenhuizen. Dit jaar wilde ik mee naar het Franciscus ziekenhuis in Roosendaal. Om half 1 kon mijn paaskloffie uit en een kwartier later reden we al weg met 15 motoren. Het was nog steeds fris, maar af en toe kwam de zon door. Maar voornaamste was dat het droog was. Rob had een mooi ritje binnendoor uitgezet met een koffiestop om een beetje op te warmen. Snake had al geen kinpperlichten meer, maar nu hadden mijn remlichten het ook al begeven. De mannen maar eens lief aangekeken en even later stonden ze met 4-en over Snake gebogen. Ergens een los contactje/draadje, maar nu niet te maken.

De fatbobber steekt te voet de straat over en botst frontaal met een oudere wielrenner die aan de verkeerde kant van de weg reed. Beiden komen er uiteindelijk zonder kleerscheuren vanaf.
Tegen half 3 arriveren we bij het ziekenhuis waar we enthousiast onthaald worden.
4 motoren rijden naar binnen waaronder de enige racer in ons midden.
De kinderen vinden het erg leuk, maar slechts een paar durven de uitdaging aan om op zo’n stalen ros te gaan zitten. Het is mooi om die gezichtjes te zien.

Daarna lopen gaan we de zieke kinderen af om de paaseitjes en knuffels uit te delen. Blijft een mooi gezicht: stoere bikers in leer, die kinderen kadootjes geven. Het maakt op beiden toch wel enige indruk. We hebben nog over dus stellen de verpeegsters voor om ook naar de oncologie-afdeling te gaan. Ook daar zijn de oudere jongeren blij verrast. We krijgen zelfs nog 2 donaties voor het goede doel.
Voor de inwendige mens is trouwens ook goed gezorgd: frisdrank, koekjes en hapjes.
Tegen 4 over de snelweg terug naar De Kogelvanger om onze ervaringen uit te wisselen.
Daar spreek ik Ronald die een short-cut nam door over de busbaan te rijden en vervolgens werd aangehouden door de politie. Het woord “Eggrun” viel wel goed bij de agent. Bleek zelf een motorrijder te zijn die een oude politiemotor aan het restaureren was (Kawasaki Z 1000 of zo?).  De goede man heeft beloofd volgend jaar mee te rijden. Weer een zieltje gewonnen. Met zo’n 170 km op de teller en zoals Jack het mooi verwoordde: Ondanks de kou vond ik het hartstikke gezellig! En dat vonden wij ook!
De Paashazin

Egg-run

Dit jaar vond de 7de editie van de Egg Run plaats op zaterdag 16 april en voor de 3de keer is Breda een van de 4 opstapplaatsen. De vrijwilligers zijn vooraf geinformeerd over hun taken. Zodoende was ik al om kwart over 8 bij De Kogelvanger om broodjes te smeren, wat bij aankomst grotendeels al was gebeurd. Motorpak uit en meteen aan de slag dan maar. Kon ik gelijk opwarmen want het was nog frisjes. In tegenstelling tot vorig jaar was er nu warm en zonnig weer voorspeld. Dus dat komt nog goed vandaag. Een half uur later komt Martina ook broodjes smeren, maar dan zijn deze al klaar en gaan we de lunchpakketten inpakken. Ondertussen wordt buiten ook van alles geregeld en klaar gezet door de mannen. Parkeerterrein wordt afgezet en in vakken gedeeld voor de verschillende ziekenhuizen. Dit tot grote ergernis van de heren hockyers die vinden dat zij recht hebben om daar te parkeren, maar nu dus even niet. De agent die een oogje in het zeil houdt komt regelmatig de rust brengen in de verhitte gemoederen volgens het advies van onze Ton.
Om half 10 hijsen we ons in de hazenpakken, oftewel bunny-outfits. Het staat echt weer charmant. Samen met Anneke en Dymphy bemannen wij de stand bij de ontvangst. En de eerste motorrijder arriveert al. Gauw lint weghalen en de man eerst 10 euro aftroggelen voor de stichting Opkikker.

Dan krijgt hij een mooie pin, consumptiebon en een exclusive sticker. In de komende 2 uur schrijven meer de 100 mensen zich in wat op zich een hele mooie opkomst is. Daaronder bevindt zich zelfs de bekende fotograaf Onno Berserk Wieringa. Nou weten we zeker dat er goede foto’s gemaakt worden. Om kwart voor 12 wordt de opbrengst van vorig jaar in  de vorm van een cheque door Ton overhandigd aan de stichting Kika Bike (ook het symbool is aanwezig). Een bedrag van maar liefst Eur 2500,00!

Daarna gaan de eerste groepen rijden. Voor de kinderen houd ik mijn bunny-outfit maar aan. Onno rijdt mee in onze groep (8 motoren) naar Amphia Langendijk. Ronald, onze voorrijder heeft zijn buurmeisje achterop. Haar eerste rit, een verlaat verjaardagskadootje. Het wordt een ritje via leuke weggetjes en hoop geslinger. Onno zie ik onderweg foto’s maken met zijn spiegelreflexcamera en hij weet ondertussen zijn motor overeind te houden. Via Effe rijden we uiteindelijk weer langs de verbaasde mensen op het terras bij de Kogelvanger. Ronald rijdt al 30 jaar rond in deze contreien en weet de route gewoon uit zijn hoofd. Uiteindelijk parkeren we om kwart over 1 onze motoren in de achtertuin van het ziekenhuis. Een verpleegster vangt ons op. En iedere keer als ik in een ziekenhuis kom, word ik met beide benen op de grond gezet. Laura heeft annorexia en mag haar kamer niet uit. Badkamer zit op slot en water is afgesloten. Zo kunnen ze haar in de gaten houden. Maar zoals ze zelf zegt, ze is hier om beter te worden. Moeder met een spastische tienerdochter. Het meisje kan alleen met haar neus de knuffle voelen. Een klein meisje dat net bloed heeft moeten laten prikken wat ze niet leuk vond, is blij verrast met onze binnekomst. Een baby in een couveuse van een jonge moeder. En een jongetje met een bloedneus die niet over gaat.  Onno stelt voor om buiten bij de motoren een fotosessie te doen, samen met 3 verpleegsters en het jongetje wat uiteindelijk niet durft, maar zijn zusje wel. Geweldig gewoon zoiets. Ik merk dat ook bij de mannen in het leer zo’n bezoek toch wel indruk heeft gemaakt. Om half 3 zitten we weer op het terras bij de Kogelvanger gezellig na te praten. Joost van de Harleyrijders uit Terheijden praat ons even bij over ons Chapter. Hij blijkt een lid van het eerste uur te zijn geweest. Dus toen het HOG-chapter werd opgericht. Details ben ik helaas kwijt, sorry.
Na ons volgen nog een paar groepen. De club van Johan is nog door Omroep Brabant gefilmd en wordt vanavond al uitgezonden. Dymphy wil een ervaring met ons delen. Een vrouw sprak haar aan en vroeg of ze even bij haar man wilden langs gaan. Hij is ook motorrijder, maar morgen wordt zijn been afgezet vanwege suikerziekte. Nou, daar waren we inderdaad even stil van. Dan besef je toch weer hoe gezond je zelf bent! En hoe belangrijk dat is!