RBR 6de editie Praag, dag 4

Woensdag 4 sept. 2019
Cerna v Posumavi CZ ( Lipno meer ) – Trebonice CZ
215 km, totaal 1546 km

Het is een feeëriek tafereeltje deze ochtend aan het prachtige Lipno-meer. Laag hangende wolken die als een deken op het water ligt en tussen de bomen hangt. Een roeibootje half zichtbaar in de mist maakt het beeld compleet. Foto-momentje.
Wat ik helaas gemist heb, maar een van de deelnemers niet, is een zwaan met jongen die vlak bij het strand aan het ronddobberen is. Ze showt haar indrukwekkende vleugels met gepaste trots.
Zou dit familie zijn van de zwanen die we hier vorig jaar zagen? vraag ik me af…

Al heel vroeg in de ochtend hebben een paar die-hards een frisse duik genomen in dat meer. Brrrrr, ik moet er niet aan denken. Even de dauw van de tenten afschudden, spullen inpakken en lekker ontbijten in het zonnetje, wat zich inmiddels een heeft weten te banen tussen de wolken door. Dat is ook Rammelbakken Reis, het is zeker niet alleen maar afzien 😉.
Voor Rogier gaat een kleine wens in vervulling. Hij kan eindelijk in een Rammelbak met zijn eigen reis mee. Er wacht namelijk een Tsjechische cameraploeg op de volgende camping in Trebonice, geregeld door Bert Linters van team Ti-Max.be. Bedoeling is dat de Rammelbakken verzamelen en in een stoet de camping oprijden. Rogier rijdt met ze mee om de cameraploeg te woord te staan.

Vandaag een korte route naar Praag. De deelnemers hebben daarna ‘vrijaf’ en kunnen met prachtig weer de gouden stad Praag gaan verkennen. Naast Praag is onderweg nog een bezienswaaridgheid: het stadje: Cesky Krumlov. Een mooie oude bezienwaardige stad met een prachtig kasteel. Natuurlijk parkeer je dan met 7 Rammelbakken voor een historisch pand. Tevens een boete waard van 80 eurie per auto. Wat blijkt: Het hele stadje is voetgangerszone. Vervolgens worden ze het dorp uitgestuurd onder politiebegeleiding. Ze hebben even overwegen om te toeteren om te bedanken ….. Maar wel een leuke foto aan over gehouden!

Het duurde even voordat wij als crew ook de camping af konden. De lijst was foetsie en er kon alleen cash afgerekend worden. Ik met Tjarko mee het dorp in. Het was even zoeken, geanimeerd gesprekje gehad met een dorpbewoonster en eindelijk gevonden. Weer terug, afgerekend en op pad. Vergeten om de lijst te vragen. Ze beloven om een copie per whatsapp te sturen. De route was deze keer saaier dan vorig jaar. Google Maps van slag af? Meer een grazend hert hier en daar in een weiland maakt het wel weer een beetje goed.

Terwijl wij het campement en de bartent opzetten, worden de deelnemers met de bus naar het centrum van Praag gebracht. Voor een Fietstour of Biertour en/of om gewoon met volle teugen te genieten van alles wat de ‘de Gouden Stad’ te bieden heeft. Wij volgen ze uiteindelijk later in de middag per taxie en worden op een strategische plek bij het centrum afgezet. Eerst maar een terrasje met een goed biertje. Daar krijgen we het advies om te gaan eten op een restaurantboot langs de kade. De route krijgen we mee. Geen sight-seeing dit keer, wel even over de beroemde brug, daarna koers naar de drijvende eettent. Bij de eerste boot die er heel gezellig uit zag, lopen de mannen door. Ze willen eerst kijken water nog meer is. Pfffffff, dus alle boten afgelopen en uiteindelijk toch maar eentje uitgekozen omdat we bijna flauw vielen van de honger. Daar blijken ze wel heel lekkere mix-drankjes te hebben en een soort van tapas. Ons diner wordt een (ham)burger. Dat van mij is een broodje brieburger geworden. Machtig, maar lekker.

Als de fotografen ons ook weer gevonden hebben, maken we eerst de groepsfoto. Op een andere brug. Waarbij Michel tussen de spoorrails midden op de weg gaat staan en een paar keer nog net opzij kan springen voor een aanstormende tram. Het leven als fotograaf kent veel spannende momenten!. De rest gaat terug naar de camping. Wij vangen de deelnemers op bij de bussen en hebben nog 1,5 uur. Die brengen we relaxt door in ligstoelen op een soort van vlonder op de Donau aan een restaurantboot. Mooie sterrenhemel boven ons. Gaaf uitzicht op het water. Greg en in worden door Jelte en Michel over hun fotografen-leven. Ondertussen genietend van (weer) een lekkere baco en goede biertjes wat hier geen drol kost.

 

De bussen zijn op tijd, niet alle deelnemers helaas. Kaartjes controleren. De buschauffeur wil nog wel 10 minuten wachten zegt hij. Heel lief van hem. Maar dan vertrekken we toch echt. Terug op de camping, moeten we meteen weer aan het werk. Bardienst en ondertussen alle foto’s uitzoeken die ik op whatsapp heb binnen gekregen voor de opdracht.

De foto-opdracht van vandaag:

1. Stuur 2 ludieke foto’s van Praag door naar de jury.
   (op mijn verzoek staat er Praag bij, aangezien ik bij de vorige editie wel heel vreemde foto’s te zien kreeg ……. ). Ook vandaag weer zijn niet alle foto’s geschikt om te delen 😊.

Straattheater, knuffel met Pandabeer, op een metalen motor, in ridder-tenue, standbeeld nadoen, opgehangen man opvangen, meedoen met muzikanten etc, etc.
En weer geen Rammel. Nu begin ik toch argwaan te krijgen en plaats een bericht op de groepsapp. Daar blijkt Rammel zelf een account te hebben. Vreemd. En hij leidt een heel eigen leven. Mhhhh.
De twee jeep-teams gooien op de app dat hun ex-team-maatje onderdelen naar ze gebracht. Blijkbaar stonden ze ergens stil met panne, maar niet aan ons gemeld. Ik krijg meteen een onderbuik-gevoel………..
De teams die naar Polen zijn gereden voor een andere wagen zijn onverrichter zaken teruggekeerd en sluiten hier weer aan. Ze zien wel hoe lang de auto het vol houdt. That’s the spirit! Het is weer een latertje, nog een afzakkertje, en het is weer steenkoud.
Op weg naar de douche spreekt een Nederlandse campinggast me aan. “Mijn complimenten voor jullie organisatie”, zegt de wat oudere man. “We hebben geen last van jullie en de wagens zijn leuk om te zien”. Kijk, dat is nog eens een mooi compliment!

 

Links:

https://rammelbakkenreis.nl/over-de-reis/
https://www.top10bezienswaardigheden.nl/tsjechie/ceskykrumlov.htm
https://www.top10bezienswaardigheden.nl/tsjechie/praag.htm
http://www.campingprague.net/

 

 

 

 

 

Rammelbakkenreis 2de editie (5/8)

 

Breda-Praag, woensdag 11 april 2018

Iedere ochtend stipt 6.00 uur beginnen de foodtrucks aan de voorbereidingen van het ontbijt. Nog geen half uurtje later staan de eerste deelnemers al aan de koffie en een broodje. Meestal zijn dat degenen die punten willen scoren bij de opdrachten. Het wakker worden van de camping(gangers) is altijd gezellig en heeft zo haar charmes. De meesten zijn brak, nog wat duf, bij anderen merk je niks meer van de hoeveelheid bier die ze gisteravond naar binnen gewerkt hebben. Hier en daar een gezellig muziekje. Routes worden in de navigatie gezet.
“Hij was je kwijt” krijg ik te horen als ik mijn gezicht bij de foodtruck laat zien.
“Hoezo? Wie?” vraag ik verbaasd.
“Dirk, die Belg zocht jou!”
Oh jee, da’s waar, ochtendduik in het meer! Helemaal vergeten, het was mij sowieso te koud en in de camper lekker warm. Toch loop ik nog even naar het water, even genieten, want voorlopig zie ik zoiets moois niet meer.
Het Lipnomeer is een ongeveer 40 km lang stuwmeer. Het is aangelegd vanwege de problemen van de overstromingen van de Moldau. Omgeven door heuvels en bossen geeft het een geweldig uitzicht! De zwaan die er eenzaam maar vredig in rond dobbert geeft het net dat beetje meer.

Hoe we er op kwamen weet ik niet, maar opeens heeft Tjarko het over slaapparalyse. Oftewel slaapverlamming. De spieren in het lichaam zijn vlak voor het in slaap vallen of direct na het ontwaken verlamd. Verlamming van de spieren treedt normaliter op tijdens de remslaap. Alleen de oogspieren, de longen en het hart zijn dan nog actief. Deze verlamming treedt op ter voorkoming dat bewegingen in dromen echt uitgevoerd worden. Bij slaapverlamming bevindt de persoon zich als het ware tussen droom en waaktoestand in, waardoor deze zich niet kan bewegen en praten. Heel raar gevoel. Ik herken het maar wist niet dat dit een naam had. Leerzaam ontbijtje vandaag.

De hond van Team Skoapekuukies blijkt een Alaska-Malemute te zijn. Schat van een beest, 3 jaar pas en luistert naar de naam “Arnak”. Ik heb het een paar keer aan vader en dochter moeten vragen, maar tegen het einde van de week kon ik het dan eindelijk onthouden. De alaska-malamute is een sledehond vernoemd naar een Inuitstam in Alaska, de Mahlemuts. Arnak is heel makkelijk in de omgang, ook naar andere honden toe en vindt alles goed als ze er maar bij is. Ook bij het ontbijt dus.

Vandaag geen slippende voorwielen, een vergeten handrem, hellingproef of zo, maar dit keer een vlot vertrek van de camping. 9 uur en on the road again, op naar Praag! Het is een kleine 3 uur rijden en ik maak me verdienstelijk door Sietse af en toe een snoepje te geven. Op de app is het nu echt rustig, op de portofoon des te drukker met meldingen van interessante dingen: herten rechts in weiland, duo-penotti koeien, weiland vol autobanden en een oude mijn. Heerlijke kronkelwegen zijn het hier en je krijgt een mooie indruk van het Tsjechische landschap. We rijden door dorpen met St. Nicolaasbeelden die ik even niet kan plaatsen. De reclameborden langs de wegen zijn allemaal bedekt met de Tsjechische vlag. Sietse heeft verteld waarom, maar ben ik helaas vergeten. Dichter bij Praag staat er een bushalte langs de snelweg en verderop ligt een heuse zebrapad. Ik heb respect voor de buschauffeur en de overstekers. En weet je wat echt handig is van die Tsjechen? Een bord neerzetten met “einde tunnel” als je de tunnel uit komt ………

Camping Drusus ligt landelijk, aan de rand van de stad Praag, op een licht glooiend terrein. Een aantal deelnemers zijn er al en druk aan het chillen. Tjarko ondergaat weer een gedaante verwisseling als Piet Praatpaal, Rogier en ik plaatsen wat tafels voor onze administratie. Eerst mogen de deelnemers zich bij mij melden ( de foto-opdracht gaat dit keer mail ) en vervolgens bij Rogier de vooraf geboekte tickets voor de bus, en fiets-, wandel- of biertour ophalen. Team Broer en Zus heeft onderweg nog een dynamo kunnen scoren bij een autosloperij. Het stukje Volvo wat gisteren kwijt was, was daar ook te vinden. Team KoZo Quality Technics heeft hun zwarte rammelhut ergens achterlaten met een krat bier er in voor de gelukkige vinder. Er is nog ergens een wiel vervangen en ja weer die v-snaar van de Hemursbier Boys. Sommigen laten toch vol trots al wat foto’s aan mij zien. En Dirk komt verhaal halen bij mij. Gelukkig is hij niet echt boos. Hij heeft de duik gedaan met een van de Friezinnen en nog een man. En uit het niets, pakt hij me beet en voordat ik het besef maakt hij een salto met mij. “Mijn bijnaam is niet voor niets Dirk Salto” zegt hij met een brede grijns……..

Het is lekker zonnig weer. Prima tempje om de gouden stad te gaan verkennen. Met drie bussen vol vertrekken we om half 3 richting centrum stad. Een mooie break in de week. Ook voor ons de Crew, de foodtrucks en Xander. We hebben even ‘rust’. Lange dagen, hard werken, maar veel voldoening! Rogier heeft honger, dus eerst lunch ergens op een klein pleintje. Tsjechische menukaart vertaald in Google-translate Engels. Ik denk, laat ik eens een locatie-bepaling naar het thuisfront sturen. Krijg ik rare reacties terug: “Wat voor machines zijn dat?” en “Is je foon wel goed?” Maar eens even vergroten dat appje, blijkt om de hoek het seksmachinemuseum te zitten. Pffffff, heb ik weer.

Praag, Gouden Stad – Door het pleisterwerk en het gebruik van verguldsel op kerken en paleizen straalt de stad een gouden gloed uit in het zonlicht.
Praag, Stad van 100 torens – In werkelijkheid zijn het er 550.
We lopen langs het Astronomisch uurwerk van Praag wat nu in de steigers staat helaas. Heel slim wordt die klok nu geprojecteerd op het gebouw. Door naar het Staroměstské náměstí (“plein van de oude stad”) waar diverse mensen hun artistieke kunsten vertonen. Rogier wil naar die aparte snoepwinkel waar ze vorig jaar ook waren. 250 gram voor 35 euro, is inderdaad apart.
Eigenlijk is het snoep voor zijn dochters, maar dan moet je dat zakje niet open laten…..
Ernaast een winkel met hennepbier, cannabiscake, gifgroene absint en nog meer vage drankjes. De Chinese verkopers vind ik er helemaal niet bij passen. Had eerder een oudere man verwacht, doorleefd gezicht, haren in paardenstaart, sikje en een diepdoordringende blik.

De Moldau, of in het Tsjechisch de Vltava, is met 440 km de langste rivier van Tsjechië, en wordt ook wel de Nationale Rivier genoemd. De Moldau stroomt 31 kilometer lang in een soort krul door Praag en er lopen maar liefst 18 bruggen overheen, waaronder natuurlijk de bekende Karelsbrug waar we zo naar toe wandelen. Xander maakt eerst een creatieve fotoshoot van onze crew met de Moldau op de achtergrond. Ik verbaas me over de busladingen Chinezen en Italianen die hier rond lopen. Daarnaast is de brug bezaaid met bedelaars en kleine kraampjes. Het doet de schoonheid van deze brug een beetje te niet.

IJs(je)-tijd. Ze hebben hier maar rare ijsjes. Volgens Rogier en Tjarko moet je ze geproefd hebben, echte Praagse specialiteit. Ik laat de lekkernij aan mij voorbij gaan.Terrasje aan het water in een heel oud gedeelte van de stad. Lijkt wel een kopie van Venetië. Niet voor niets staat het historische centrum op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Tjarko praat ons weer bij. Als je antibiotica nodig hebt, moet je gewoon veel kipnuggets eten. Leermomentje. Na nog wat sightsee-en belanden we bij een pizza-tent, want jawel, Rogier heeft honger. Gert is afgehaakt, had opeens een date?! Heeft mij met de hand op zijn hart beloofd dat hij morgenvroeg om 7 uur present is.

Sietse en ik vangen later op de avond de deelnemers op bij de het vertrekpunt van de bussen en gaan nog wat rondslenteren. De rest gaat terug naar de camping om de foto’s te beoordelen en bardienst te draaien. Praag bij nacht is geweldig mooi. Het is inderdaad een van de mooiste steden in Europa die ik gezien heb. Verderop langs het water is wat te doen op de weg. De hulpwagen van de technische tramdienst staat vast, dwars over de weg. Achteruit kapot. Omstanders helpen spontaan mee om het gevaarte in gang te krijgen en dat lukt. De tramwissel wordt nu maar met de hand omgezet. Bij het vertrekpunt wachten de heren van team Hemursbier al geduldig. Nieuwsgierig vraag ik naar het hoe en waarom van de brouwerij. Ze vertellen het graag. Hemurbier is ontstaan uit een hobby. Iedereen vond het bier echter zo lekker, dat ze de stap naar commercieel gemaakt hebben. De namen van hun bieren zijn afgeleid uit de geschiedenis van Amerongen.

Niet iedereen gaat mee terug. Sommigen hebben het zo naar hun zin, dat ze de nacht doortrekken.  Met lichte tegenzin neem ik afscheid van Praag. Er is nog een mogelijkheid in de nabije toekomst om in deze stad wat langer te vertoeven. De Harley-Davidson 115th Anniversary “Rally” wordt van 5 juli tot 8 juli 2018 gehouden op het Holesovice beursterrein midden in Praag, met voorafgaand het Stones-concert op het Letnany Airport……

Terug op de camping wil ik de bar-dienst nog meedraaien, maar tot mijn verbazing mag ik de foto-opdracht van vandaag nog gaan jureren:
Enigste opdracht vandaag: “maak 2 ludieke foto’s en mail die door”.
Ik dacht dat ze deze zelf wilden doen, blijkbaar doe ik dat prima. Dus aan de slag met alle mailtjes terug zoeken, de foto’s uploaden en achterhalen welk team ze gestuurd heeft. Leuke uitdaging en weer creatieve foto’s.

Het is weer ergens in de nacht als ik naar de dames douches loop. Eenmaal binnen draai ik gelijk weer om en begeef me naar de heren-afdeling. Team Skoapekuukies en KoZo Quality Technics doen deze nacht aan partner-ruil. En dan hoef ik verder niks uit te leggen denk ik zo. Weer lekker in m’n tentje en tot mijn verbazing zie ik dat er een extra matje en deken onder mijn luchtbed ligt. Gert heeft goed gezorgd en vannacht heb ik het eindelijk eens comfortabel warm.
Sweet dreams!
 

 

Links:

www.rammelbakkenreis.nl
https://www.veulsoeps.nl/ http://freshfood4u.nl/ https://nl.wikipedia.org/wiki/Astronomisch_uurwerk_van_Praag#mw-head https://nl.wikipedia.org/wiki/Starom%C4%9Bstsk%C3%A9_n%C3%A1m%C4%9Bst%C3%AD#mw-head http://www.sexmachinesmuseum.com/en_page.html https://nl.wikipedia.org/wiki/Karelsbrug
http://www.campingprague.net/
https://www.h-d.prague115.com
www.hemursbier.nl